“Er wordt al jaren gesproken over productie en industrie, maar het komt niet van de grond. Het zijn steeds dezelfde personen die het productie-evangelie met de mond verkondigen, maar in de praktijk tegenovergesteld handelen. Het zijn niet alleen politici die zich zondigen tegen het algemeen belang. Menig ondernemer is fel gekant tegen wantoestanden en achteruitgang, maar zijn tot nu toe met al hun kennis, kapitaal en betrekkingen met hooggeplaatste functionarissen, niet in staat gebleken om de negatieve gang van zaken te keren. De doelbewuste verwaarlozing en benadeling van de productiesector gaat onverkort door. De private sector mag praten en klagen zoveel als zij wil, ze is en blijft nietszeggend en machteloos tegen het onverantwoordelijk bestuur en de daarmee gepaard gaande vernietiging van de productie en andere bedrijvigheid. Mijn hart bloedt als ik zie hoe Suriname sukkelt, terwijl het volgens mij niet onmogelijk is om met ons allen om Suriname een push te geven. De ondernemers zouden er goed aandoen om een harde lijn te volgen tegen beleidsmakers, die Suriname steeds verder naar de afgrond leiden en zich daarvan distantiëren. Net als de vakbeweging mag men zoveel praten als men maar wil. De regeerders houden zich stokdoof en handelen in eigen belang en in het voordeel van bepaalde ondernemers (handelaren) en belangengroepen, die zonder risico’s importeren en met abnormaal hoge winsten verkopen. Deze bandeloosheid zorgt ervoor dat productiebedrijven, hoe goed zij het ook doen, over de kop gaan, arbeidsplaatsen en de ontwikkeling van Suriname verloren gaan.”
Praten uit ervaring
Boedjawan zegt dat hij uit ervaring weet wat er mis is en wie de wolven zijn die de toekomst van Suriname met hun zelfzuchtig gedrag kwaadaardig benadelen. De industrieel beweert dat hij al jaren onder andere gecertificeerde pvc-buizen vervaardigt. Hij heeft tientallen duizenden Amerikaanse dollars in een modern laboratorium geïnvesteerd. De jaarlijkse inspectie Kiwa en Kema kost Euro 10.000, los van andere kosten. “Mijn producten worden getest op grondstoffen, kwaliteit en drukklasse. Dan toch beweren de functionarissen van de overheid dat de producten niet voldoen.” De overheid en parastatale bedrijven hebben tot nu toe niet eens één meter pvc-buis van hem afgenomen. De overheid blijft maar voor tientallen miljoenen per jaar aan pvc-buizen importeren. Om hun verdachte handel en wandel goed te praten, hebben de machthebbers het steeds over de kwaliteit van de buizen. Dat is echter een drogreden om bepaalde importen goed te praten. “Ik praat nu uit ervaring. Ik doe niet zielig, ik kom op voor mijn landgenoten die op de een of andere manier worden beschadigd door het gevoerde beleid. Op de vergadering van de Kenniskring is gebleken dat met mij vele andere producenten te kampen hebben met hetzelfde probleem dat mij wurgt.”
Werkloosheidbevorderend beleid
De industriebedrijven van Boedjawan hebben al rond de 200 werknemers moeten afvloeien. Hij weet dat hij niet de enige werkgever is die hiermee te kampen heeft. Met hem zijn er meerdere productiebedrijven die wegkwijnen, omdat zij geen bescherming genieten van de Staat. Hij is de mening toegedaan dat hij niet eens vraagt naar ondersteuning van de Surinaamse industrie. Het zou al veel beter gaan als de staat de ondernemers zou beschermen tegen de binnenlandse uitbuiters. Boedjawan: “Het wordt tijd dat de industriëlen hun nood luidkeels van de daken verkondigen. Gezamenlijke standpunten innemen en met man en macht ageren tegen het wanbeleid, dat Suriname doet verzuipen. Het is natuurlijk goed dat binnenkamers en op bijeenkomsten geklaagd wordt, maar dat brengt moesje niet naar Parijs”.
