Rio koorts (15) – Uitje

De Olympische Spelen zijn voor de besturen of officials van de meeste Nationale Olympische Comités (NOC’s) van ontwikkelingslanden een uitje. Heel hard gezegd, maar ik heb dit zelf mogen ervaren bij de Spelen in Rio, die momenteel aan de gang zijn. Ik had het geluk vanwege mijn accreditatie als persattache van de Surinaamse delegatie, dichterbij het vuur te staan. Dus ongelimiteerd toegang tot het Olympisch dorp, atleten warming-up ruimtes en ook de hotels waar de hoge gasten verbleven. Door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) is er een heel luxe leventje gecreëerd voor besturen van NOC’s, waarbij verblijf in vijfsterren hotel (Windsor Oceanico), gratis auto, gratis ticket, kortom alles is gratis voor deze gasten. Je zou denken dat zij de koning en koningin van hun land zijn. Ook de armste landen van de wereld hebben het elite leven in Rio mogen meemaken op kosten van het IOC.
Maar bepaalde landen maken ook misbruik van de situatie, vooral bepaalde landen van het Afrikaans continent. Het ergste was een geval met een delegatielid van Niger. Ik stapte de pendelbus binnen en zag een man (50+) op een rolstoel zitten in folklore kleding. Nieuwsgierig als ik was, keek ik meteen naar zijn accreditatiekaart die om zijn nek hing. Zijn functie: technical personnel. Dus geen coach of trainer of delegatiebegeleider. Ik dacht bij mezelf van: ‘meneer, je kan niet lopen, en dan ben je van de technische dienst van Niger. Wie ga je helpen.’ Zelf werd hij voortgeduwd door een vrijwilliger. Was er geen ander persoon binnen het NOC van Niger om als technisch personeel te dienen? Ik zag ook een official van Palau die zijn 11-jarige dochter geaccrediteerd heeft als NOC-member. Het was meer een verkenningsreisje voor haar, waarbij de vader als gids haar alles vertelde.
Een ander erg verhaal om aan te horen waren de uitlatingen van turnster Dipa Karmakar uit India richting haar NOC. Karmakar is de eerste Indiase die zich gekwalificeerd heeft voor de Olympische Spelen op het onderdeel gymnastiek. Ze haalde de finale, maar nog net geen medaille. Karmakar gaf aan dat de Indiase bestuursleden van het NOC de Spelen zien als een snoepreisje, om politieke vrienden en families te accommoderen. Zo had ze na haar kwalificatie gevraagd of er een fysiotherapeut meekon naar Rio, maar dat werd haar geweigerd. In plaats daarvan is er een radioloog meegereisd als medisch personeel. Deze zogenaamde specialist blijkt een zoon van de ondervoorzitter te zijn. Toen ze de finale haalde, werd die fysio snel ingevlogen. De bestuursleden van het NOC komen met business class tickets naar Rio, de atleten als sardines in een blik in de economy class, zei ze. Ook regeringsfunctionarissen die komen in Rio alsof ze naar een feestje gaan. Vooral de minister van Sport- en Jeugdzaken van India, Vijay Goel. De hele dag atleten dwingen selfies te maken en hun namen fout plaatsen op Twitter en Facebook. De atleten zijn aan hun lot overgelaten.
Jaswant Gajadien uit Rio