De deal tussen de Surinaamse regering en het internationaal Monetair Fonds is al gesloten. Men verwacht binnenkort de instroom van de eerste tranche van het geld. De regering heeft nooit gereageerd op de petitie, die op 13 mei aan de directeur van het kabinet werd overhandigd, en gaat onverkort door met haar eigen maatregelen. Intussen is een deel van de vakbeweging, onder leiding van vakcentrale C-47-voorzitter Robby Berenstein, weer de vakbeweging, bedrijfslevenorganisaties en maatschappelijke groeperingen aan het mobiliseren om richting de Nationale Assemblee te gaan. Dezelfde eisen, die op de eerste protestmanifestatie werden gesteld, zullen nu aan het parlement gepresenteerd worden. “De volksvertegenwoordigers die we daar hebben gezet, hebben ook de taak om de regering tot orde te roepen. Daarvoor hebben we ze daar geplaatst. En niet om zaken die continu scheef gaan, proberen goed te praten”, stelt de C-47-voorzitter.
De goedkeuring van de lening brengt volgens Berenstein geen enkele verandering in de eis van de vakbeweging. Met de lening van IMF komt er volgens Berenstein geen oplossing in de effecten van de huidige financiële situatie en de maatregelen van de overheid. “Het gaat om de effecten van de eisen van IMF. Wat dat betreft veranderen de eisen niet. Wij hebben nog reden om actie te voeren”, stelt Berenstein. Een deel van het arbeidersveld waar Dagblad Suriname ook contact mee heeft gehad, is totaal niet geïnteresseerd en gemotiveerd om deel te nemen aan de protestmanifestatie van de vakbeweging. De reden hiertoe is omdat men vindt dat de leiding van C-47 niet communiceert met de arbeiders en zij al de mededelingen meestal van de media moeten vernemen. Berenstein hiermee geconfronteerd, stelt dat er alles aan wordt gedaan om via de vakbonden, aangesloten bij de vakorganisatie, met de arbeiders te communiceren. Echter bestaat niet bij alle bedrijven de mogelijkheid om alle arbeiders tegelijk te bereiken. Vandaar dat er meestal gebruik wordt gemaakt van algemene oproepen. “Je zult individueel de 50.000 werknemers niet kunnen benaderen. Het zou 100% mogelijk zijn dat iemand binnen zijn bedrijf niets van zijn bondsbestuur heeft gehoord. Vandaar de algemene oproepen, zodat je toch nog een ieder kunt bereiken”, stelt Berenstein.
Dit alles echter doet ook de vraag rijzen hoe de besluitvorming binnen de vakbeweging plaatsvindt. Daar de arbeiders worden opgeroepen om in actie te treden, kan worden geconcludeerd dat het besluit niet van beneden af, maar van boven uit wordt genomen. Er is geen assemblee van arbeid gehouden om een stemming te houden over het wel of niet in actie treden. Dat is duidelijk.
“Onze verantwoordelijkheid leiden wij niet af van de onverantwoordelijkheid van de regering. Als zij signalen die wij proberen te geven niet oppakken, zijn zij onverantwoordelijk. Wij hebben als taak en als plicht dat wij niet bij de pakken neerzitten. Wij kunnen niet zien hoe onze leden verarmen. Vandaar wij steeds aandacht vragen van de autoriteiten. Wij werken proactief”, aldus Berenstein. De protestmanifestatie is gepland voor donderdag 2 juni 2016. De verzameling vindt vanaf 10.00 uur plaats op het Kerkplein. De vergunning voor het houden van de manifestatie is al aangevraagd en nog in behandeling. De vergunning voor de vorige manifestatie werd een dag voor de manifestatie verleend. De organisatie verwacht daar dus geen problemen mee.
Kavish Ganesh
