De Nationale Assemblee heeft gisteren het 150-jarig bestaan van de volksvertegenwoordiging in de Republiek Suriname gevierd. Na de verkiezingen van 5 april 1866 werden de Koloniale Staten ingesteld als volksvertegenwoordiging. De eerste zitting werd officieel geopend op 8 mei 1866. Op 25 februari 1980 werd er een staatsgreep gepleegd en werd de grondwet in haar werking geschorst. Enkele maanden daarna werd het parlement bij Algemeen Decreet buiten werking gesteld. Tijdens die periode gingen alle wettelijke regelingen – decreten – uit van het Militair Gezag en de regering.
Het proces van herdemocratisering kwam geleidelijk op gang en leidde tot de samenstelling van een concept grondwet, welke op 30 september 1987 middels een referendum aan het volk ter goedkeuring werd voorgelegd en bekrachtigd bij Staatsbesluit van 1987 no. 116. Het parlement heette van toen af De Nationale Assemblée van Suriname (DNA).
De volksvertegenwoordiging heeft volgens assembleelid Dew Sharman in de afgelopen 150 jaar een zekere groei doorgemaakt met hoogte- en dieptepunten. Naar zijn mening zijn het juist de dieptepunten die benadrukt moeten worden om verdere verbetering en professionalisering gestalte te geven aan het college.
“Enkelen hebben zelfs geprobeerd om de dieptepunten in de schoenen van de oppositie te schuiven. Jammer dat objectiviteit en oprechtheid bij vele DNA leden nog ver te zoeken zijn. Een markante uitspraak van de voorzitter van het parlement was: ‘Het feit dat we een parlement hebben, is al voldoende redenen om blij te zijn’, althans woorden van gelijke strekking. Hiermee begrijp ik impliciet dat de voorzitter gevoelens van ongenoegen heeft over de periode toen er geen democratisch gekozen parlement was (1980-1987).”
“Maar ook de gelegenheidswetgeving namelijk de Amnestiewet is een dieptepunt en heeft het volk verder verscheurd. De huidige Wet Terugroeping Volksvertegenwoordigers lijkt ook wel de zelfde kant op te gaan”, stelde Sharman. Het parlement als instituut is volgens Sharman het orgaan bij uitstek dat moet zorgen voor bewaking van de democratie, maar zolang de coalitie als meerderheid zich opstelt als verlengstuk van de regering en telkens aanvallen pleegt op de rechterlijke macht, wordt aan die taak van de DNA ernstige schade berokkend.
“DNA moet zich juist opwerpen als instituut die de belangen van het volk behartigt en zich niet leent voor politieke of partijbelangen die een bron kan worden voor sociale onrechtvaardigheid. Het is jammer dat de DNA haar grondwettelijk gegeven niet serieus oppakt”, stelt Sharman. De VHP’er stelde verder dat Suriname voor 1975 een parlement met koloniale kenmerken had en nu een parlement met dictatoriale kenmerken is. “Na 150 jaar moeten wij meer dan ooit beseffen dat we een bijzondere verantwoordelijkheid hebben jegens het volk en toekomstige generaties en dat we met zijn allen een land moeten achterlaten, waarop de toekomstige generatie verder kan bouwen. Anders zal de historie ons achtervolgen, zoals een bekend filosoof dat zei: ‘alles gaat voorbij behalve het verleden’”, aldus Sharman.
