wp-content/uploads/2016/04/Dag-van-de-arbeid-20161.jpgDe opmerking: ‘Suriname kent vele honderden vakbonden, maar het zijn steeds dezelfde vakbondsbonzen die het woord voeren. Het is maar een select gezelschap topvakbondsleiders, die de standpunten, intenties en het handelen van de vakbeweging uitdragen.’ Bij de herdenking van de 45ste jaardag van de Centrale van Landsdienaren Organisaties (CLO) heeft minister Soewarto Moestadja van Arbeid gewezen op de vergrijzing van de vakbondsleiding. Hij heeft de CLO meegegeven dat de vorming van jong kader de flexibiliteit van organisaties zal verhogen en duurzaamheid zal verzekeren. De grondleggers van de vakbeweging hebben zich methodisch, organisatorisch, statutair en op andere wijze dusdanig gepositioneerd dat zij als het ware levenslang de touwtjes in handen kunnen hebben. Het is haast onmogelijk om vakbondsleiders, die er met de pet naar gooien of anderszins niet deugen, te vervangen door leiders die beloven het beter te zullen doen.
‘Vakbondsleiders van minder aanzien zijn gevormd en geconditioneerd door de bonzen, zij lopen in het gareel. Zij tomen zich in om het misnoegen van de vakbondselite niet op hun hals te halen, met alle nare gevolgen van dien.’ Shopstewards die het bovenstaande uit de doeken hebben gedaan, geven toe dat er enkele sterke vakbonden zijn met kundige en geschoolde leiders, die hun zaken zelf kunnen uitdragen en behartigen en slechts indien hoognodig de ondersteuning hogerop, bij de vakcentrale waar zij zijn aangesloten, zoeken. Maar hun aantal en kracht is bij lange na niet voldoende om het algemeen vakbondsbeleid te hervormen. Het gaat er niet om even sleutelen aan het systeem. ‘Er is een revolutie nodig om de vakbeweging te herstellen.’
