Stichting Matoekoe is een sociale instelling, die verantwoordelijk is voor de opvang en begeleiding van ruim 60 kinderen met een ontwikkelingsstoornis en een verstandelijke beperking. Deze instelling kan momenteel niet op volle toeren draaien doordat de overheid, net zoals bij vele anderen, een betalingsachterstand heeft bij hen. Waarnemend directeur Marijke Zschuschen geeft aan dat er een 24 uurzorg is die momenteel heel laag draait, omdat de kinderen die ook daar wonen onmogelijk op straat gezet kunnen worden. Maar de instelling is ook verantwoordelijk voor begeleiding en kan daarbij de school sedert 11 april 2016 niet starten. Vanaf 2015 wacht de instelling op subsidies, die aangewend moeten worden om haar medewerkers te betalen. Dankzij een projectfonds heeft men dus wat geld kunnen lenen. “Dat doen wij eigenlijk vanaf december. We hebben geleend, omdat we dachten dat de subsidie over het jaar 2015 zou worden goedgekeurd. Helaas horen wij in februari dat onze subsidie niet meer wordt behandeld. Het begrotingsjaar zou zijn afgesloten en men heeft dat zonder enige melding gedaan”, zegt de waarnemend directeur.
Het is de directeur ter ore gekomen dat dit meerdere instellingen is overkomen. “We kregen in februari van Sozavo dus te horen dat onze subsidie niet in behandeling is genomen door Financiën. Sozavo had wel zijn voorwerk gedaan en heeft de stukken opgestuurd naar Financiën waar men blijkbaar niet aan gewerkt heeft. Vanuit Financiën is, volgens de waarnemend directeur Zschuschen, ook niet aangegeven waarom de instelling niet in aanmerking is gekomen voor de subsidie. De kinderen konden vanaf 11 april niet meer komen, omdat de chauffeur die deze kinderen vervoert ook niet betaald kon worden.
De waarnemend directeur geeft aan het erg te vinden voor de kinderen, omdat zij ook vragen waarom er geen school is. Deze situatie veroorzaakt ook veel stress bij de ouders, die plotseling een oplossing voor de kinderen moeten vinden die thuis zijn. De kinderen kunnen vanwege hun beperking ook niet naar een crèche toe. Voor het personeel is dit ook een vervelende situatie. “Hoe komen deze mensen uit die ook hun gezinnen hebben en kinderen hebben die naar school moeten.” De directeur weet vooralsnog niet hoe verder te gaan ten aanzien van de ontstane situatie.
