Marc van der Erve onderscheidt in zijn boek (Antwerpen, 2008) vier soorten leiders: de opbouwer (the Builder), de uitbouwer (the Grower) , de verbouwer (the Confronter) en de ombouwer (the Transformer). Het transformerend leiderschap berust op vier dimensies: het hebben van een visie op de toekomst van ons land en de wereld. Hij/zij moet op goede wijze de volgelingen (kiezers, het volk ) inspireren. Er wordt intellectuele stimulering verwacht en leiderschap en burgerschap gaan hier hand in hand.
In Brazilië verkeert de gematigde linkse regering van president Dilma Rousseff in een politieke en economische crisis. Haar populariteit is gedaald tot minder dan tien procent en het parlement is reeds gestart met een afzettingsprocedure. De regeringen in Brazilië, Argentinië en Venezuela hebben een slecht beleid gevoerd, met te weinig investeringen, te weinig innovatie en te weinig aanpassingen van het productiesysteem, zegt Tullo Vigevani, hoogleraar aan de Staatsuniversiteit Sao Paulo. Deze landen zijn afhankelijk van de productie en export van grondstoffen. Zij hebben een populistisch sociaal beleid gevoerd met sociale programma’s waarmee zij getracht hebben de mensen uit de armoede te halen. Dit is nu onbetaalbaar geworden, omdat de prijzen van grondstoffen zeer lage noteringen hebben en er geen geld aanwezig is om het sociaal beleid voort te zetten vanwege een krimpende economie en zeer buitensporige corruptie.
Geen van deze landen zijn er in geslaagd de economie te verbeteren en de buitensporige corruptie te bestrijden en een efficiënter overheidsbestuur te realiseren. In Brazilië wankelt de positie van president Dilma Rousseff wegens grote, buitensporige corruptieschandalen. Ook ex-president Lula is betrokken in grootscheepse corruptieschandalen. Hij wordt justitieel aangepakt middels strafrechtelijke vervolging en berechting.
Hetzelfde beeld is in Suriname te zien. De betrokkenheid van een zeer laag opgeleide kiezersvolk die in etnische “hokjes” worden ondergebracht en om de vijf jaar mogen gaan stemmen op parlementariërs die de functie van parlementslid als een zeer goed betaalde, lucratieve, interessante levenslange carrière beschouwen om levenslang van de staatskas, staatsmiddelen, staatsdomeingronden, staatspensioenen te kunnen en mogen profiteren.
De populistische kiezer met zijn populistisch -etnisch stemgedrag die op de leider van zijn populistische (etnische) partij stemt om de “leider” in staat te stellen incompetente, graaiende, rovende bestuurders, raadsadviseurs, ministers, corruptelingen om zich heen te verzamelen om non-beleid en visieloos beleid te voeren. Dit biedt hun alle gelegenheid en mogelijkheid om de staatskas, staats deviezenpot leeg te roven en leeg te plunderen. Het begint bij de bemensing van hoofdbesturen en bestuursstructuren van de politieke partijen en stroomt door naar boven en naar beneden: ondernemers, aannemers, vastgoedhandelaren, cambio-cassinohouders, importeurs, exporteurs, consultants, bestuurders -directie van staatsbedrijven en staatsinstellingen. Politieke partijen en politieke leiders die sterk etnisch gekleurd machtspolitiek bedrijven en zeer opportunistisch van aard zijn. Onze politieke cultuur heeft een imago van: etnische- en zeer opportunistische politiekvoering, kort termijn – politiek-bestuurs voering en uitvoering
Geen beleid; geen visie
De politieke elite van ons land zijn een groot deel, in meerderheid levenslange staatsprofiteurs, staatsgraaiers en zeer zeker geen integere, competente, goed opgeleide beleidmakers die Suriname duurzaam kunnen en willen ontwikkelen. Vanaf 1975 herkennen wij een politieke elite die op de eerste plaats zichzelf met het kruis van de staatskas, staatsmiddelen, staatsdomeingronden, staatsdeviezenpot optimaal zegent en zich niet wenst in te zetten om land en volk tot meer welvaart en meer welzijn te brengen. Het feit dat Suriname vanaf 1975 reeds driemaal door de politieke elite en hun netwerken failliet is gemaakt, is het zoveelste bewijs hiervan. Het volk zal altijd de rekeningen moeten betalen. Ook de mofina wangs en de jongeren.
De zeer vele “overloperijen”, “omkoperijen” ,”afkoperijen” en afsplitsingen in, uit politieke partijen van zogenaamde politieke” verraders” die hun “financieel staatsgeluk” middels politieke prostitutie, geldhandel in macht, overloop gedrag bij de staatsvleespotten zoeken, is het zoveelste bewijs hiervan. Er is sprake van zeer grof, buitensporige corruptie-graaicultuur in ons staats-bestuursapparaat. Corruptie is een obstakel voor economische groei, werkgelegenheid, voor democratie, rechtstaat & rule of law. Verantwoordelijk, gewetensvolle, eervolle, leiderschap kan zich niet ontwikkelen. De kiezers zullen ook minder vertrouwen hebben in de politiek, politici, politieke partijen, in haar instellingen, in staatsinstellingen en in politiek leiderschap.
Doctor Jules Sedney: “het parlementair stelsel vereist, om goed te functioneren, een solide democratische onderbouw en een hoogstaande publieke moraal van degenen die hem uitdragen. Het gaat immers om het gehoorzamen van wetten, eerbiedigen van tradities, nakomen van afspraken en inlossen van beloften. Het stelsel is even deugdelijk als de democratie waarop het rust. Democratie is een beschavingsproduct.”
Jos Bakker
