De minister van Financiën heeft Staatsolie genoemd als één van de bedrijven die ervoor moeten zorgen dat de Surinaamse economie enigszins haar balans hervindt. Nu blijkt het bedrijf juist in financiële problemen te zitten. De kritieke situatie bij Staatsolie, waarbij het bedrijf nog steeds niet in staat is om de vakantiegelden over 2015 aan haar personeel uit te betalen, was volgens Richard Kalloe, die vaker kritiek heeft gegeven over de gang van zaken bij dit bedrijf, te voorzien. “Er is geen cashflow, ze hebben gewoon verkeerd geïnvesteerd. Leiding geven aan een bedrijf betekent vooruit zien. Geologen zijn niet opgeleid om een bedrijf te leiden. Meneer Waaldijk heeft gewoon de zaak verkocht en niet op een aantal zaken gelet.” Staatsolie voert volgens Kalloe een ‘laf beleid’, ‘omdat zij niet durft om te saneren en niet durft om de mensen te zeggen dat zij hen, gegeven de situatie, niet gaat kunnen betalen, omdat zij moet overgaan tot bezuinigen’. Dit wil men volgens hem niet doen, omdat er dan gezegd zal worden dat de leiding eerst bij zichzelf moet beginnen. “Zeker de directeur van Staatsolie wil geen inkrimping van zijn salaris.” Dit is volgens Kalloe wel gebeurd in het buitenland bij bedrijven in een soortgelijke financiële situatie, waarbij de grootverdieners binnen die bedrijven onder druk of kritiek tot inkrimping overgingen. “Want niets rechtvaardigt het salaris van de directeur van Staatsolie. Het is op geen enkel rationeel principe gebaseerd.” De personen die dit salaris hebben vastgesteld mogen wat Kalloe betreft naar een psychiatrische inrichting. Volgens Kalloe is de ontstane situatie bij Staatsolie een ‘koekje van eigen deeg’. Hij vindt het frappant dat overal in de wereld er gesaneerd wordt wanneer het slecht gaat, maar dat hiervan bij Staatsolie vooralsnog niets te merken is. “Er worden nog steeds dure auto’s aangekocht, de reizen hebben voortgang en adviseurs worden benoemd die huizenhoge salarissen ontvangen. Het is dweilen met de kraan open.”
