Wij mensen behoren het Universum enorm dankbaar te zijn voor 3 meest sublieme en wonderbaarlijke giften: het hebben van een menselijk lichaam, de aspiratie om je eigen identiteit te vinden en de zegen om je te omgeven met mensen die de kennis hebben om je te verheffen naar een hoger spiritueel pad. Van deze drie is het hebben van een menselijk lichaam het hoogste goed, omdat dat je in staat stelt om je omstandigheden te veranderen door het gebruik van verstand en vrije wil, welke boven het dierlijk instinct staan. Doch hoe weinig onder ons staan er bij stil hoe veel potentie we als mens hebben en hoe weinig we doen om die potentie te realiseren. Vergelijk het menszijn met een persoon die heel veel geld en goud bezit (de innerlijke bron van kracht in jou als mens), doch zich er niet van bewust is en heel arm en miserabel door het leven gaat tot aan zijn dood. Geven we onze lichaam zelf op, in een moment van zwakte, betekent dit nog niet dat we verlost zijn van alles wat pijn deed; het enige is dat we zonder een lichaam rondzwerven op Aarde totdat onze tijd om de Aarde te verlaten daadwerkelijk komt.
Aspiratie….kijk naar binnen, ben je tevreden met wat je ziet. Alhoewel tevredenheid meestal gezien wordt als een zegen, wordt het negatief als het gaat om een passieve vorm van tevredenheid die tegenhoudt dat het vlam van aspiratie op een lijn staat met hetgeen diep binnenin het hart brandt. Elke keer als de vlam van aspiratie dreigt te doven, leer dan om dat brandend te houden door net als bij een kokolampoe de lus te trimmen, zodat de vlam weer opbloeit. Zo zul je de waarde van je beschikbare tijd herkennen alsook de echte waarde van het leven. Het doel in dit leven is om te leren evenveel te genieten van zowel de goede als de slechte tijden in je leven, omdat deze nu eenmaal gelinkt zijn aan onze tijd als mens op Aarde. Wanneer je je gelukkig voelt, ben jij je ook bewust van de bron van dat gelukkig gevoel. Wees alert om het gevoel van geluk niet te laten ontstaan door ijdelheid, afhankelijkheid van andermans handelen of gehechtheid aan ritme en/of status quo. Hoe meer je immers in staat bent het ego’s concept van “ik of van mij” te overstijgen, hoe groter je je bewust wordt van je innerlijke kracht, die je in staat zal stellen om datgene te doen wat goed is voor je spirituele groei.
Doch aangezien we slechts mens zijn, hebben we begeleiding nodig bij spirituele groei. Besef hierbij dat de geest enorme krachten heeft waaruit geput kan worden, waarvan kennis een van ze is. Als mens weten we zelden hoe we met de buitenwereld moeten omgaan. Nadat we jaren heel nauw geleefd hebben naast een ander of afhankelijk zijn geweest van een ander, beseffen we plotseling, volledig gedesillusioneerd, dat we niets bereikt hebben, terwijl de tijd om te gaan om de hoek is. Bouw liever niet op de externe wereld voor geluk, mits je zover gegroeid bent om zonder wensen en zonder verdriet het leven te accepteren. Kijkt men naar binnen dan wordt gemerkt dat gevoelens en/of gedachten van angst, de toekomst, onzekerheid vrij spel in je verstand hebben. Ze zijn nog moeilijker te controleren dan de buitenwereld. Deze innerlijk demonen, die in feite niet tastbaar zijn, dus niet reëel lijken, hebben je in hun muurvaste greep. Dit is dan het moment om stil te worden en de Opperste energie binnen in je te vragen om je te leiden. (wordt vervolgd)
“The Supreme Self is your innermost identity. He can be realized only by the purified intellect. When you live a life of truthfulness and purity, you receive the grace of your Innermost Self. Consequently the desires of the world begin to fade, and the sorrow of the mind gives way to the shimmering joy and tranquility of the Self”
Bron: International Yoga Guide, geschreven door Swami Jyotirmayananda ( nov. 2015 ) Miami, FL www.yrf.org
Vertaald door Sharda Chandrikasingh, Miami FL
