In gevolge het presidentieel besluit no. 25/2010 d.d. 4 oktober 2010, werd de toenmalige vicepresident (vp), Robert Ameerali, door de president, belast met de beleidsverantwoordelijkheid voor staatsbedrijven. Ameerali werd als vicepresident belast met de coördinatie van de zorg voor stichtingen en staatbedrijven Sui generis, c.q. het staatsaandeel in bedrijven die niet volledig staatseigendom zijn.
Asiskumar Gajadien zegt dat hij in de wandelgangen ook van dit presidentieel besluit heeft gehoord, hoewel hij het presidentieel besluit nooit onder ogen heeft gehad. “Dit was in beginsel onze eerste bron van zorg. Het gevolg van dit geheel was dat verschillende ministers zich van hun verantwoordelijkheid begonnen te onttrekken waarbij men vaak aangaf dat de vicepresident erover ging. Terwijl aan de andere kant, de zorg qua departementale taakstelling onder hun zou moeten vallen. Dit heeft volgens Gajadien ertoe geleid dat er geen verantwoordelijkheid werd genomen voor bepaalde handelingen. Wij hebben onder andere gezien, dat behalve het voeren van corruptie faciliterend beleid, zaken mis zijn gegaan”, zegt Gajadien.
Volgens Gajadien was hierdoor te zien dat aan de ene kant de Algemene Vergadering van Aandeelhouders als het ware door de vicepresident werd geleid, en de vakministeries zijdelings betrokken werden. “We zagen dat besluiten werden genomen, maar de controle op de uitvoering dat in principe door de minister gedaan zou moeten worden, door de minister van zich werd afgestoten”, zegt Gajadien. Dit zou volgens Gajadien mogen betekenen dat bijvoorbeeld de enorme leningen bij Staatsolie en de NV Energie Bedrijven Suriname door de vicepresident werden geaccordeerd. “Aan de ene kant zagen wij dat de vicepresident zich bemoeide bij de aankopen van de EBS maar aan de andere kant was het zo dat er voor de uitvoering afstemming werd gepleegd met de minister. Vandaar dat zaken mis gingen”, aldus Gajadien.
Kavish Ganesh
