Vrijdagavond vond de inauguratie plaats van de ‘Anticorruption Society Suriname’ (ACSS) in het Lalla Rookh-gebouw. De initiatiefnemer is Hubert Rampersad, die reeds een Anticorruption Society heeft opgericht in Nigeria en Ghana, conform hetzelfde model. Naast Rampersad waren de sprekers van de avond de bestuursleden van de sociëteit, Michiel Bilkerdijk, die sprak over ethisch leiderschap, en Marciano Djanam die sprak over good governance en de positie van Suriname in de regio op dit stuk. Verder kwam aan het woord Steven Debipersad, als plaatsvervanger van professor Antony Karam, die inging op de staatsschuld van het land en de impact daarvan op good governance. Rampersad liet weten dat een grote ondersteuner van de society de ex-ambassadeur van de Verenigde Staten in Suriname, Jay Anania, is. Assembleevoorzitter Jennifer Simons, die niet op de inauguratie aanwezig kon zijn, heeft volgens Rampersad aangegeven dat ook zij corruptiebestrijding op de agenda heeft. Rampersad zegt dat hij alle leden van De Nationale Assemblee heeft uitgenodigd om aanwezig te zijn op de inauguratieavond, maar dat niemand gereageerd heeft. Hij meent dat politici niet geïnteresseerd zijn omdat zij baat hebben bij de situatie.
Rampersad zegt aan Dagblad Suriname dat er veel aanmeldingen van mensen uit politieke partijen zijn voor de society, maar dat hij ervoor waakt dat het geen ‘politiek zooitje wordt’. Verder waren meerderen geïnteresseerd om lid te worden van de ACSS, maar die hebben zich uit vrees voor rancune teruggetrokken. Rampersad benadrukt dat het doel van de Anticorruption Society Suriname niet is om mensen te beschuldigen en namen te noemen. Het is ook niet tegen de overheid gericht. De overheid moet juist haar partner zijn. Het instituut moet voorts dwars door partijpolitieke belangen heen gaan, vandaar dat er geen politiek gelieerde personen in het bestuur worden toegelaten. Zij mogen wel lid worden. In het verleden zijn soortgelijke initiatieven volgens Rampersad misgelopen vanwege partijpolitieke belangen. Rampersad zegt dat corruptie een wereldwijde epidemie is en dat het ook in Suriname aan het toenemen is. ‘Er wordt veel over corruptie gepraat en er worden een heleboel regels gemaakt en toegepast, maar die regels verergeren de zaak en veroorzaken juist nog meer corruptie’, meent hij. Het systeem dat hij ontwikkeld heeft om verandering te brengen op het stuk van corruptie op een duurzame manier zal via het ACSS worden toegepast. ‘De ACSS is voor de Surinamers en door de Surinamers. Het is niet van mij’, zegt Rampersad. Het gaat volgens hem vooral om bewustwording creëren.
Professor Rampersad is internationaal erg actief op het stuk van good governance, waarvan corruptie slechts een klein onderdeel is. Hij geeft aan dat hij door Surinamers benaderd is om in Suriname een Anticorruption Society op te richten. Zij waren van mening dat er een behoefte was. Aangezien hij al andere landen op dit stuk geholpen heeft, wilde hij graag zijn bijdrage leveren om ook Suriname te helpen. Rampersad verduidelijkt dat hij niet in Suriname woont, geen Surinaamse nationaliteit heeft en hier nauwelijks familie heeft. Hij zal zich op een bepaald moment dan ook terugtrekken uit de ACSS. Good governance heeft vanuit zijn perspectief vooral te maken met ‘personal responsibility’ en ‘personal integrity’. ‘Het begint dus bij jezelf en jouw waarden en principes. Het is een bottom-up proces. Je moet van beneden beginnen en dan zal je een olievlekwerking krijgen. Integere mensen moeten als een rolmodel voor de politici fungeren.’ Er is in Suriname volgens hem nog niets gedaan op het gebied van corruptiebestrijding. Er is niet eens een anticorruptiewet. ‘Het zijn altijd belangen die spelen vooral tijdens de verkiezingen, maar het ontbreekt aan visie en deskundigheid.’ Hij benadrukt dat de ACSS niet gericht is op geld verdienen. Het bestaat uit leden en sympathisanten. Men mag gratis lid worden. De leden worden daarna getraind, waarbij oplossingen, tools en technieken worden aangereikt. Het zal er niet om gaan een ‘watchdog’ functie te vervullen, maar zaken zullen kritisch, maar ook constructief aangepakt worden. Schreeuwen dat mensen corrupt zijn en dit publiceren, is volgens hem niet genoeg en maar een onderdeel van de gehele aanpak. Na de presentaties mocht het aanwezige publiek vragen stellen. De meesten waren positief over het initiatief en wensten een afname te zien in de samenleving en de politiek ten aanzien van corruptief gedrag. Een opvallende en toch passieve aanwezige in de zaal was het parlementslid Asiskumar Gajadien, dat er bekend om staat vaker corruptiezaken aan het licht te hebben gebracht. Hij nam niet deel aan de ontstane discussie, maar was slechts toehoorder.