Het Tripartiet Overleg (TO) zou het staatshoofd moeten adviseren in het conflict tussen de overheidsvakbonden en de regering. Dit is de mening van Andre Koornaar, voorzitter van de Progressieve Werknemersorganisatie (PWO), en de voorzitter van het Arbeidsadviescollege (AAC). Volgens Koornaar was ‘climaxering’ van het geschil niet nodig. De regering had zich moeten houden aan de eerder gemaakte afspraken in Fiso-verband. Mondelinge dan wel schriftelijke afspraken strekken in dit verband tot wet, zegt de vakbondstopper. Het maakt dan niet uit of de afspraken gemaakt zijn door de vorige regering.
Koornaar zegt de positie van de regering te begrijpen. Zij wil boemerangeffecten voorkomen in de Fiso-eisen die nu gesteld worden. Maar de zaak van zich afschuiven door te wachten op het advies van een ander instituut, in deze het GO (Georganiseerd Overleg), is volgens Koornaar ook niet correct. Het lastige is dat in de tussentijd de actievoerenden zich gaan hergroeperen om een hecht front te vormen, waardoor de zaak helemaal op de spits gedreven wordt. Bovendien wordt er geen rekening mee gehouden dat het advies van het GO voor de ene partij negatief en voor de andere positief kan zijn. Daarmee is niemand gebaat. De gulden middenweg zou zijn de huidige overeenkomsten na te leven en te zorgen voor de introductie van een nieuwe evenwichtige beloningsstructuur, die al de huidige Fiso-excessen opvangt.