De Nationale Stichting voor Blinden en Slechtziendheid in Suriname (NSBS) heeft gisteren haar nieuw naambord onthuld. Dit, in het kader van de wijziging van haar naam. De stichting heette eerst de Nationale Stichting voor Blindenzorg Suriname. De naamswijziging werd gepleegd om aan te geven dat de stichting niet alleen voor blinden, maar ook voor slechtzienden werkt. De internationale dag van de witte stok of witte stokkendag werd ook gisteren herdacht. Het was dus een tweeledige viering. De witte stok is het symbool van blindheid en slechtziendheid. Het biedt blinden en slechtzienden de mogelijkheid om zich zelfstandig te verplaatsen.
Het lag in de bedoeling aandacht te vragen voor de infrastructuur. Daarom werd ook de minister van Openbare Werken, Sigfrief Wolff, uitgenodigd. Ook parlementariër Riad Nurmohamed was erbij als lid van de vaste commissie OW. De directeur van NSBS, Natasia Hanenberg-Agard, vroeg op deze dag extra aandacht van het ministerie van OW en het parlement. ‘Ook blinden en slechtzienden hebben het recht om zich op straat te begeven, om te winkelen, of in andere overheidsgebouwen te gaan. Men moet niet struikelen of vallen. Het moet gemakkelijk zijn en daar kan de minister van OW voor zorgen’, zei Hanenberg.
Er werd gevraagd naar een voetpad naar het blindencentrum, omdat de bezoekers van het centrum het vaak moeilijk hebben bij het bereiken van het centrum. Minister Wolff die voor het eerst het blindencentrum bezocht, deed de toezegging dat het voetpad in de begroting van 2016 zeker wordt opgenomen, en meer nog in het komende jaar zal worden uitgevoerd. Nurmohamed die de toezegging van de minister ook heeft mogen horen, gaf aan als volksvertegenwoordiger de uitvoering van dit project op de voet te zullen volgen. ‘Wij zullen erop toezien dat dit eenvoudig infrastructureel project in 2016 gerealiseerd wordt’, zei Nurmohamed.
Wolff en Nurmohamed hebben om ook het gevoel van niets zienden kunnen krijgen door geblinddoekt over de Dr. Sophie Redmondstraat te lopen. ‘Ik liep met een stok, maar als ik niet was begeleid, was ik op mijn mond gevallen. Dit is om aan te geven hoe eng het is voor iemand die wel ziet, om even in het donker te zijn. Des te erger is het voor de mensen die hun hele leven zo moeten voortgaan. Borden zijn niet voldoende. We zullen met de afdeling Verkeer moeten afstemmen wat de technische mogelijkheden zijn’, aldus Wolff.
Kavish Ganesh
