Er is een onrust gaande op het diplomatieke front, waarin de Surinaamse regering actief of passief betrokken is. In de eerste plaats lijkt het alsof de scheidende USA-ambassadeur zijn hart lucht en ‘fed up’ was met de wijze waarop met Suriname is omgegaan. Als tweede is er de zaak Tigri, in de Guyanese media aangeduid als de New River Triangle. Melding wordt gemaakt dat de maritieme grenskwestie weer op de agenda is van de nieuwe regering. Dit laatste zou de president in zijn jaarrede niet hebben gezegd. Over Tigri staat in de Guyanese media dat beide landen het gebied al decennialang af en aan voor zichzelf claimen. De president van Guyana heeft vrijdag tegenover de pers verklaard dat hij eerst overleg zou plegen met zijn minister van Buitenlandse Zaken afgelopen weekend. Daarna zou hij officiële opheldering laten vragen aan de Surinaamse regering via de Surinaamse ambassadeur. Met deze zaak komt naar boven de uitspraak van onze president gedaan richting de USA-ambassadeur: dat hij zijn biezen kon pakken en terug mocht verkassen naar huis. Dat was een uitspraak gedaan op een politiek podium. Nu gaat het niet om een spontane actie, maar een goed voorbereide regeringsverklaring, waarmee de komende 5 jaar door de regering zal worden gewerkt. De vraag rijst of hier nog iets te ‘repareren’ of ‘nuanceren’ valt door onze minister van Buza. Guyana bezet ons land sinds 1969 en pleegt daarmee een onrechtmatige daad en Tigri is terug op de agenda, waarvoor speciaal bilateraal overleg tussen de twee landen al worden gevoerd, dat zei de president toen hij een van zijn drie topprioriteiten (soevereiniteit) behandelde. Slapende grenskwesties ‘poppen’ internationaal soms wel eens op, waardoor de aandacht van de bevolking van het ene probleem verschuift naar een andere. Grensproblemen kunnen ook leiden tot eensgezind optrekken en sluiten van de nationale politieke gelederen. De Guyanese president zegt dat hij op de hoogte is van de claim van de Surinaamse regering op ‘New River’ en stelt dat de verklaring/claim van de Surinaamse president niet op de juiste plek en het juiste moment is gedaan. Granger zou een verwarrend verhaal hebben laten optekenen door de media. Hij zegt dat New River Triangle/Tigri deel is van Guyana en dat de zaak al beslecht is in 2007 via het Unclos (zeerecht)-tribunaal in het voordeel van Guyana. Zover wij weten, is door het tribunaal geen uitspraak gedaan door het tribunaal over Tigri, alleen over de loop van de zeegrens. De Guyanese president en/of de Guyanese media zijn in de war. Granger verklaarde tegenover de pers dat twee parlementen van twee landen gezamenlijk de bevoegdheid ook niet hebben om internationaal erkende grenzen te veranderen. De Guyanezen zeggen dat de Surinaamse president bij zijn inauguratie had verklaard dat er vrede moet zijn in de regio en dat conflicten via dialoog moeten worden opgelost. De Surinaamse president zegt nu echter niets anders, in zijn regeringsverklaring had hij het ook over dialoog, dus de lijn is wel consistent. Opmerkelijk is dat de Guyanezen goed bijhouden wat de Surinaamse president zegt, doet onze diplomatieke dienst dat ook met hetgeen de Guyanese president zegt? Granger was afgelopen week bij de algemene vergadering van de VN waar hij zijn andere grenskwestie (met Venezuela) had besproken. Tigri is nu officieel onderdeel van ons regeerbeleid voor de komende periode en had in principe in de regeringsverklaring van elke regering moeten staan en al lang zijn opgelost. Opmerkelijk is ook het vertrek van de USA, waarbij hij kritische opmerkingen maakt richting het landsbestuur. Opmerkelijke uitspraken in de diplomatieke geschiedenis tussen de twee landen zijn er weinig. Een vrouwelijke ambassadeur schreef in een uitgelekte cable ooit over de etnische politiekvoering door de NPS van import van Chinezen om haar partner de VHP de nek te breken. Ook kwam de vertrekkende ambassadeur lichtelijk in het geweer voor de vrije pers toen de huidige regering in 2010/2011 een paar mediahuizen uitsloot van officiële mediamomenten en publicaties. De scheidende ambassadeur zei ongeveer het volgende. Het grootste probleem waarmee het land nu te maken heeft, is corruptie. Er zijn andere uitdagingen, maar die kan je niet aanpakken als de overheid personen herbergt die stelen en hun taken niet goed uitvoeren. We hadden een voormalige minister van OW, die overheidsopdrachten gaf aan zijn zoon om computers te kopen. Het bedrijf was pas enige dagen geleden opgericht nadat het de overheidsopdracht kreeg. Dit zijn openlijke aanwijzingen van corruptie en niemand heeft deze zaken onderzocht en schuldigen vervolgd. Wat er dus aan de hand was, is dat de koekenblik open was en iedereen dacht dat hij kon graaien. Wanneer een regering laat blijken dat ze niet geïnteresseerd is om corruptie aan te pakken, zal het alleen maar groeien en groeien. De situatie met de EBS is erg zorgwekkend en het gaat het land veel geld kosten, omdat anderen veel meer voor elektriciteit zullen moeten betalen of omdat de overheid de subsidies moet handhaven. Het ontslaan en arresteren van personen is een ding, maar het is pas serieus wanneer mensen worden veroordeeld en opgesloten. Nu gaat er dus een USA ambassadeur weg met een bittere nasmaak in de mond en wellicht met enige afschuw vanwege de wijze waarop dit land geregeerd is. Eerder stelde de ambassadeur ook de vraag waarom niet is onderzocht hoe de veroordeelde zoon van de president zo gemakkelijk aan valse paspoorten kon komen. Het is geen goede zaak wanneer een ambassadeur van een groot land als de USA verbitterd uit het land vertrekt; op deze gevoelens zullen anderen voortbouwen.
