Consumenten frustratie groeit door ondoorzichtige servicekosten en gebrek aan handhaving.
In Suriname worden klanten steeds vaker geconfronteerd met verplichte fooien, zelfs bij matige service. Restaurants en bars rekenen vaak een vaste servicekosten bij de rekening, maar volgens klachten zijn deze kosten niet transparant en leiden ze tot misbruik.
“Het zou inbegrepen moeten zijn in de prijs, maar men eist extra geld. Ook als de service slecht is, moet je betalen”, aldus een geërgerde klant.
De praktijk van verplichte fooien, vaak tussen de 10% en 20%, wordt door restaurantexploitanten verdedigd als “servicekosten”. Echter, klanten betwijfelen of dit geld daadwerkelijk bij het personeel terechtkomt. “Niemand weet waar het naartoe gaat. Het ministerie van Economische Zaken heeft in vijf jaar niets gedaan”, zegt een lokale activist.
Volgens critici is dit een sluikweg om consumenten te laten betalen voor slechte arbeidsomstandigheden of inefficiëntie.
Een recent voorbeeld illustreert de absurditeit: een barista eiste 20% fooi voor het opwarmen van een broodje en serveren van koffie. “Dit is geen service, dit is uitbuiting”, reageerde een klant. Ondernemers wijzen vaak naar de hoge inflatie en stijgende kosten, maar consumenten vinden dat dit niet ten koste mag gaan van transparantie en eerlijke praktijken.
Het ministerie van Economische Zaken erkent structurele klachten, maar blijft handhaven uitstellen. Deskundigen pleiten voor duidelijke wetgeving: fooien moeten facultatief zijn, en servicekosten moeten verantwoord worden uitgekeerd aan werknemers.
Tot die tijd blijft de vraag: waarom moeten Surinamers betalen voor iets dat geen waarde toevoegt?
