Workshop Autisme en Opvoeding zaterdag 26 april
Thora Psychologiepraktijk faciliteert zaterdag 26 april een workshop ‘Autisme en Opvoeding’. Deze workshop is in het bijzonder bestemd voor ouders van kinderen met autisme. Daarnaast kunnen ook belangstellenden meedoen zoals leerkrachten, maatschappelijk werkers, hulpverleners etc.
De workshop zal verzorgd worden door Rubiën Kalaykhan (zie foto), autisme ervaringsdeskundige en oprichter van Wan Oso (praatgroepen voor personen met autisme in Nederland) en Romayco Babb, ervaren systeemtherapeut en autismecoach in Nederland. Vanwege de grote belangstelling zijn de slechts 30 plekken die beschikbaar waren al ingevuld.
Wij spraken met mevrouw Rubiën Khalaykhan, zelf geboren in Suriname, in het district Wanica, 56 jaar oud die woont in Nederland, maar Suriname nog steeds een warm hart toedraagt.
Zelf heeft zij in 2021 de diagnose autisme -ADHD gekregen. Autisme bij vrouwen van kleur, ook in westerse landen, is nog vrijwel onbekend en dus nog in de kinderschoenen.
“Op zich niet heel raar”, vertelt mevrouw Khalaykhan, “om op oudere leeftijd deze diagnose te krijgen. Het is normaal dat bij vrouwen de diagnose later wordt gesteld, in de puberteit of later op oudere leeftijd.”
“Als kind heb ik altijd al het idee gehad dat ik anders was, observeerde graag de mensen om mij heen en stelde ik mijzelf dan ook vaak de vraag, waarom mensen doen wat ze doen. In mijn jeugd was ik ook niet goed in sociale interactie. Op school ook niet echt vriendinnen. Ging wel met kinderen om maar zag ze niet als vrienden.”
“Opgroeien in een Surinaams gezin kan soms best lastig zijn, omdat het meestal druk en luidruchtig is, altijd gezellig en veel mensen over de vloer en dan is het bijna normaal dat er van je wordt verwacht dat je ook zo bent. Vervolgens ga je maskeren (kopiëren) wat anderen doen. Daar raakte ik van vermoeid en depressief. Jaren had ik dan de diagnose chronisch depressief. Maar ik voelde altijd al dat depressiviteit niet de oorzaak was“.
“Aandacht voor de mentale gezondheid, omdat het nog steeds een onderwerp is waar niet over gesproken wordt is wat ik graag wil openbreken. Ook openlijk praten over de stigma’s (vooroordelen) die er zijn. Daarnaast wil ik ook laten zien dat mensen met autisme ook leuke mensen kunnen zijn. Het leeft heel erg onder mensen dat ADHD en autisme dingen zijn die je alleen bij jongens ziet. Of dat het hoog intelligente mensen zijn, of geen empathie hebben, of slechts één interesse hebben en een groot verschil tussen autisme bij jongens en meisjes. Het is belangrijk om openlijk te kunnen praten over dit onderwerp, zodat ouders zich niet hoeven te schamen. Als er meer kennis en duidelijkheid is dan kan de samenwerking tussen ouders en professionals of hulpverleners in de praktijk of in het onderwijs alleen het kind ten goede komen.”
“Omdat in Suriname het onderwerp autisme nog altijd een ongeschreven blad is, kunnen wij, ik als ervaringsdeskundige, professionals en mensen in het onderwijs het voor Suriname vanaf het prille begin inrichten om de juiste hulp te kunnen bieden.”In Suriname is er nog een heel oud denkbeeld van wat kinderen nodig hebben, wat mentale gezondheid is en wat autisme is. Er is nog heel wat inhaalwerk te doen.
Ik hoop dat met de komende verkiezingen ook een verandering komt op onder andere ministeries als Sociale Zaken, Volksgezondheid en Onderwijs. Er is echt vernieuwing nodig betreft deze materie.”
