Het is de eerste keer in decennia dat de AVD in Suriname gehouden wordt zonder de bekende voorzitter Percy Oliveira van de Bedrijvenvereniging Sport en Spel (BVSS). Hij is ons enkele dagen geleden komen te ontvallen. Na een onderbreking in de Covid-periode begint deze grootste massa-activiteit in Suriname op gang te komen. Oliveira werd het gezicht van de AVD, een opvolger hebben we niet zien aankomen. We hopen dat iemand daarvoor is opgeleid, want leiders beginnen die richting op te gaan na hun 45e en zeker na hun 50e. Het is Oliveira gelukt om de AVD stevig op de evenementenkalender van Suriname te zetten.
De AVD is kenmerkend voor april. April is in Suriname de AVD-maand. Maar de AVD is gebleken een doel op zich te zijn geworden en geen middel om andere noodzakelijke veranderingen in Suriname te bewerkstelligen. We noemen bijvoorbeeld de toename van het aantal wandel- of atletiekverenigingen, toename van het bewegen in Suriname, het verbeteren van de bewegingsfaciliteiten en beweegstandaarden vanuit Volksgezondheid voor verschillende groepen en types burgers.
Ook op het gebied van het consumeren van suiker, het ongezond consumeren en obesitas zijn er geen maatregelen getroffen door de regering van Suriname. De winkels puilen uit van goederen met een overschot aan toegevoegde suikers.
Het sneeuwbaleffect van de AVD is uitgebleven, het is vooral een hoogtepunt waar het volk elk jaar naar uitkijkt, naast de oudejaarsviering.
Het is de 60ste editie van de Surinaamse AVD. Oliveira heeft samen met zijn team hard gewerkt aan de voorbereidingen om er een groot succes van te maken. Onder leiding van Olivieira groeide de AVD uit tot een massaal evenement, waarbij duizenden deelnemers en toeschouwers samenkwamen. In 2014 werd het 50-jarig jubileum gevierd met een speciale postzegel, een eerbetoon aan Oliveira.
De AVD 2025 vindt plaats van 23 tot en met 26 april en staat dit jaar mede in het teken van de viering van 50 jaar staatkundige onafhankelijkheid van Suriname. In samenwerking met de Srefidensi Commissie wordt de AVD op een bijzondere manier verbonden aan dit nationale jubileum.
Traditiegetrouw willen we een aantal zaken aanhalen dat ondanks de AVD, niet is veranderd. De AVD heeft een bepaalde boodschap en jaarlijks is er een bepaald thema. In grote lijnen komt het erop neer dat de activiteit een symbool is om het bewegen van de mens te bevorderen. De vorm van bewegen is in dit geval het wandelen. We hebben hier al enkele jaren achter elkaar hetzelfde geconstateerd en dat is namelijk dat deze massa-activiteit niet het effect heeft op bewegen wat het had moeten hebben. We zeggen dat, omdat noch de regering, noch particulieren noch de burger geïnspireerd of gemotiveerd is geraakt door de Avondvierdaagse.
Waarin de AVD wel is geslaagd, dat is het zich profileren als een grote entertainment-activiteit. Het is wel geslaagd om zich te profileren als een gezonde vorm van vrijetijdsbesteding. De AVD is net een soort feest, vergelijkbaar met carnaval in andere landen, waar de nadruk is komen te liggen op plezier. Op zich is dat geen slechte zaak, maar we weten met zijn allen dat bewegen zeer belangrijk is voor de mens. In Suriname is het nogal slecht gesteld met het bewegen door de Surinaamse burgers. En precies hier gaan we weer in herhaling treden, maar we gaan herhalen totdat een bepaalde bewindsman zijn verantwoordelijkheid begrijpt en een paar maatregelen doorvoert.
Ten eerste, tijdens de AVD worden straten afgesloten waardoor mensen veilig kunnen wandelen. De vraag is dan waar de mensen, die dagelijks moeten bewegen moeten gaan wandelen als de AVD voorbij is. Dat is een grote vraag die noch BVSS als de regering kan beantwoorden. De regering pleegt een groot plichtsverzuim in Suriname door geen faciliteiten voor massale beweging in Suriname aan te leggen. Suriname is een van de weinige grote landen in de Caribbean zonder openbare parken waar mensen kunnen wandelen en fietsen. Nederland heeft als kolonisator de moeite niet genomen om die parken, die in tropische landen relatief gemakkelijk zijn aan te leggen, op te zetten. Het enige wat we hebben is de Cultuurtuin in het noorden, maar dat is een hele afstand voor een deel van de Surinaamse bevolking. Dat is niet genoeg.
De meeste Surinaamse straten hebben geen voetpaden waar burgers veilig kunnen lopen. De regering is daardoor niet geloofwaardig wanneer ze de burger oproept om te gaan bewegen. Dat is namelijk gemakkelijk gezegd. We zien hier een groot plichtsverzuim van 1 ministerie: dat van Volksgezondheid.
Intussen lezen we met de regelmaat van de klok hoe tientallen mensen problemen hebben om te worden gedialyseerd. We hebben een paar keer gezien dat dc’s symbolisch voor maar 1 dag bepaalde straten hadden afgesloten voor enkele uren zodat mensen daar konden gaan lopen. We zien dat ondanks onze herhaaldelijke oproep, de dc’s hebben nagelaten om bepaalde straten begaanbaar te maken voor het publiek dat wil bewegen.
Dus er zijn noch loopstroken, noch wandelparken en ook worden de straten niet afgesloten. Een normaal erf, waar burgers dat hebben, leent zich niet voor het echte bewegen op tempo waardoor je calorieën verbrandt. Er is recent heel simpel door een functionaris gezegd dat mensen heel gemakkelijk kunnen bewegen in Suriname op de verschillende voetbalvelden die Suriname rijk zou zijn. Ten eerste zijn er niet zoveel voetbalvelden meer in Suriname. Ten tweede zijn de meeste voetbalvelden niet van de overheid, dus zijn ze niet openbaar. Ze behoren toe aan private personen en organisaties. Die stellen de plekken niet open voor de massa om daarop te gaan lopen, kennelijk omdat daardoor ook een stukje slijtage van het gras kan optreden. Er zijn in Suriname gyms, maar dat is alleen bereikbaar voor een kleine groep burgers, door de prijzen die worden gehanteerd en het vervoersprobleem. Verder is het gaan naar een gym hoogdrempelig, het vereist een zware discipline om aanhoudend over een lange periode alleen naar een gym te gaan. Het lopen en joggen op straat of het fietsen is laagdrempeliger.
Wij denken niet dat er ondernemers zijn die wandelparken in Suriname commercieel maar toch bereikbaar voor de bevolking zullen exploiteren.
Wij roepen bij deze de regering weer op om haar verantwoordelijkheid te kennen en wandelparken en loopgelegenheid voor de bevolking op te zetten en het gebruik daarvan ook te promoten. Suriname heeft tientallen van deze gelegenheden landelijk nodig. Ook roepen we de regering op om de goedkopere maatregel te treffen namelijk bij de toerbeurt bepaalde straten in alle districten af te sluiten en dit ook bekend te maken. Er moet wandelgelegenheid zijn in Suriname, alle 7 dagen van de week.
