Guyana staat op het punt om een nieuwe fase in te luiden met de komst van zijn eerste vloot en de productie-, opslag- en lossingseenheid (FPSO), genaamd “One Guyana”.
Dit maritieme wonderwerk belooft een revolutie in de olie-industrie van Guyana.
Maar terwijl Guyana feestviert, blijft buurland Venezuela sceptisch – en zelfs verontwaardigd. Wat is de kern van deze grensoverschrijdende twist?
Op 3 mei zal Guyana een gigantisch straatfestival organiseren om de komst van de “One Guyana” FPSO te vieren. Deze installatie zal worden ingezet in ExxonMobil’s Yellowtail-ontwikkeling, die deel uitmaakt van het lucratieve Stabroek-blok.
Met een geschatte capaciteit van 250.000 vaten olie per dag heeft dit project enorme economische voordelen voor Guyana.
Volgens ExxonMobil zal de totale productie tegen 2027 naar 1,2 miljoen vaten per dag stijgen.
Maar, Venezuela ziet dit anders. Het land beschuldigt Guyana ervan illegaal olie te produceren in wat volgens Caracas betwistbaar maritiem gebied is.
Het conflict draait om de Essequibo-regio, een gebied van 160.000 vierkante kilometer dat rijk is aan natuurlijke hulpbronnen. Hoewel een arbitrale uitspraak uit 1899 de regio aan Guyana toewees, blijft Venezuela beweren dat dit territorium rechtmatig van hen is.
De spanningen escaleerden toen Venezuela in maart een oorlogsvliegtuig naar het Stabroek-blok stuurde.
Het vliegtuig communiceerde met de kapitein van de Liza Destiny, een andere FPSO van ExxonMobil, en maakte duidelijk dat ze zich volgens Venezuela in Venezolaanse wateren bevonden. Dit incident illustreert hoe ernstig de situatie is geworden.
Terwijl Guyana zijn economische toekomst viert, blijft Venezuela vastberaden om zijn claims te verdedigen.
De komende jaren zullen cruciaal zijn om te zien of diplomatie of escalatie de boventoon zal voeren in dit complexe grensconflict.
