Ah, Ronald, Henk, Dewa, Pika, Indah, Melati – wat een prachtige, exotische verzameling van namen die ongetwijfeld niets te maken hebben met het feit dat we al 50 jaar dezelfde politieke circusact aanbidden.
Natuurlijk, waarom zou ik niet vol overgave een vlag van een partij moeten hijsen die mijn leven heeft verrijkt met… eh… wacht, wat heb ik eigenlijk gehad? Oh ja, niets. Maar gelukkig zijn er altijd die heldhaftige zielen die zich wél met vuur inzetten voor de partij – niet omdat ze ooit iets kregen, hoor, maar uit pure, onbaatzuchtige liefde voor… kruimels.
Want laten we eerlijk zijn: de echte winnaars zitten al decennia aan de top, terwijl de rest van ons druk bezig is met het najagen van broodkruimels alsof het Michelin-sterren zijn. En wat een voorrecht! Wie wil er nou geen eeuwige trouw zweren aan een systeem dat belooft je leven te verbeteren, terwijl het enige dat verbetert de dikte van iemand anders’ portemonnee is?
En natuurlijk, als je toevallig tot de groep behoort die denkt: “Misschien moet ik niet meedoen aan mijn eigen onderdrukking”, dan ben je vast een ongeïnformeerde rebel. Want alleen een idioot zou vragen waarom hij moet werken voor mensen die hem al een halve eeuw negeren. Gelukkig zijn er genoeg niet-idioten die braaf hun vlaggen hijsen, in de hoop op een schamele fooi.
Dus ja, ik, de Sarang mang, mie no law. Maar blijkbaar zijn er genoeg anderen die wel wetten hebben – vooral die van “Houd je mond en werk voor je kruimels”. Proost op nog 50 jaar van hetzelfde!
