Een land komt geciviliseerd over als de statuten worden gedragen door orde, discipline, snelheid en efficiëntie. In dit digitale tijdperk komt het vooral aan op snelheid, efficiëntie en deskundigheid. Dit komt niet van de ene op de andere dag aanwaaien, het volk moet hierin worden opgevoed en dat kost tijd, discipline en vooral liefde voor je land. Wie eenmaal heeft geproefd van de sfeer van discipline en efficiëntie, zal veel moeite hebben om te wonen in een land waar het rommelig en ongedisciplineerd toegaat. Nederland is zo’n geordend en gedisciplineerd land. De samenleving is gestoeld op efficiëntie en deskundigheid.
In Suriname zijn we nog lang niet op het goede niveau. Hier verloopt veel nog traag en wordt men vaak geconfronteerd met onwetendheid en ondeskundigheid. Zelfs het simpelste werk heeft te lijden onder inefficiëntie. Als je bijvoorbeeld naar een product vraagt in de winkel, krijg je maar al te vaak als antwoord, ‘ik weet het niet of kijkt u daar maar.’ Klantvriendelijkheid of snelle en deskundige hulp is vaak ver te zoeken. Ondanks lange rijen, worden de klanten slechts bediend aan twee loketten, men piekert er niet over om tijdens de drukte alle vier loketten open te gooien. Veel administratie is nog niet gedigitaliseerd en dat zorgt voor vertraging. Ook wordt er vaak gezegd dat degene die jouw verzoek moet behandelen, afwezig is en niet kan worden vervangen. Mensen gaan zelden rationeel met kennis om, ze gebruiken vaak hetgeen ze weten om hun territorium af te bakenen om zichzelf te verzekeren van werk. Lange rijen, vriendjespolitiek en voordringen is dagelijkse kost. En zo zijn er heel wat voorbeelden te noemen van vertraging, inefficiëntie en ondeskundigheid.
De hamvraag is, ‘hoe komt het dat dit land nog steeds kampt met wanorde inefficiëntie en ondeskundigheid?’ Dit kan verschillende oorzaken hebben.
Er zijn te weinig specialisten en een afgestudeerde laat zich gauw lokken door geld en vaart met de ongedisciplineerde stroom mee. Vooral tijdens de regering Bouterse, is het land niet tot ontwikkeling gekomen omdat er te veel ondeskundige mensen op posten waren geplaatst. Dit was een bewuste keuze. Niet de ontwikkeling van het land had prioriteit maar financieel gewin voor vrienden en familie.
– Luiheid, gemakzucht en onverschilligheid spelen ook een grote rol. Mensen nemen hun werk niet serieus, ze komen als ’t ware op hun werk, hun tijd uitzitten. De mannen die voor wachters of security moeten doorgaan, hebben zo langzamerhand de sticker opgeplakt gekregen van, ‘ slapers.’
– Privé dingen krijgen voorrang. Er wordt veel kostbare tijd verkwanseld op de werkvloer. Dit gebeurt op allerlei manieren. Men meldt zich en verdwijnt weer of zit groente te snijden. Het gevolg hiervan is hoge stapels administratie die afgehandeld moet worden. Ik zie zelfs dagelijks hoe er op een bepaalde werkplek een potje wordt gekookt of marihuana gerookt. Er is geen controle van de baas en het ontbreekt de werknemers aan discipline en verantwoordelijkheidsgevoel.
– Scholing, cursussen volgen in het belang van het werk gebeurt zelden. Men is reeds lang blij met de huidige positie en heeft geen ambitie om hogerop te komen. Ook wordt degene die je wat wil bijbrengen vaak tegengewerkt en bespot.
– Vermoeidheid en tijd tekort. Men heeft meer dan 1 baan. Het is erg moeilijk en zelfs onmogelijk om twee banen tegelijk goed te doen. Een baan zal altijd onder dit gedrag lijden.
– Hergebruik of verder bouwen op de vakkennis van anderen wordt vaak niet gezien als een meerwaarde. Zodra er een andere regering aantreedt, wordt degene die die post bekleedde, verwijderd. Men kijkt niet naar het goede dat al is bereikt om daarop te kunnen voortbouwen, maar naar mogelijkheden om die positie in eigen voordeel te gebruiken.
Van alle misstanden, is de late uitbetaling van salarissen het meest onmenselijke. Vooral in het onderwijs komt dit vaak voor. Iemand die heeft gewerkt, hoort aan het eind van de maand haar of zijn salaris te krijgen. Alle arbeid die een mens verricht, heeft waardigheid en verdient respect. Hoewel de werkgever stipt op tijd zijn salaris krijgt, vindt hij het heel gewoon om de werknemer maanden te laten wachten op de uitbetaling van zijn of haar eerste salaris. Men redeneert heel gemakkelijk: ”ach ze krijgen het later wel met twk.
En nog erger is dat de werknemer hieraan gewend is geraakt en niet protesteert. De wortel van dit kwaad ligt in achterstallige administratie. Zolang de administratie niet op orde is, kan er niet worden uitbetaald. Ook de vele uitkeringen worden mondeling toegezegd en staan keurig op papier genoteerd, maar hebben vaak te lijden onder achterstallige administratie. Daarom is het onbegrijpelijk dat men staat te dringen om voor lanti te werken. Het zijn vooral de creolen die voor de staat werken en daarom is onder die groep de afhankelijkheid van lanti het grootst. Alleen de mensen die voor zichzelf werken (hindoestanen, Javanen, Chinezen), zijn verzekerd van een geregeld maandinkomen.
Achterstallige administratie is niet het probleem van één bepaalde regering. Tot nu toe is dit fenomeen voorgekomen bij alle regeringen. Van belang is welke regering gaat eindelijk de inefficiëntie en het gebrek aan discipline bij het volk aanpakken? Welke regering gaat de werknemer zijn waardigheid als mens teruggeven?
Dit inefficiënte en ongedisciplineerde gedrag van de Surinamer maakt het land kapot en alleen de werkgever en de werknemer kunnen hierin verandering brengen. Behandel je werknemer alsof hij of zij een partner is of zoals u wilt dat zij uw beste klanten moet behandelen. Werknemers zijn de ruggengraat van elk bedrijf of instituut en dat maakt ze belangrijker dan de baas dus zullen zij het goede voorbeeld moeten geven.
Werkgevers moeten niet proberen om een succesvol man te worden, maar een waardevol mens.
“Employees aren’t just workers. They’re the backbone of business and that makes them more important than the boss.”
Josta Vaseur
