Door Rayeed Nasibdar
Opnieuw heeft het falen van het Surinaamse volksgezondheidsbeleid een mensenleven geëist. Onze dierbare kameraad, Jimmy (Anend) Lakhai, is vrijdag 11 april jl. overleden tijdens zijn vakantie in Suriname. En dit keer kunnen we het niet toeschrijven aan het noodlot, maar aan pure nalatigheid, incompetentie en een systeem dat al jaren rot is tot op het bot.
Enkele weken geleden kreeg Jimmy een hartinfarct. In een land met een functionerende zorg zou hij goede medische begeleiding hebben gekregen, passende nazorg, en bovenal: menselijkheid. In Suriname echter werd Jimmy aan zijn lot overgelaten. Geen adequate hulp. Geen doortastend optreden van medische instanties. Geen verantwoordelijkheid. De gezondheidszorg heeft hem simpelweg laten sterven.
Dit is niet zomaar een incident.
Dit is de dagelijkse realiteit in een land waar volksgezondheid geen prioriteit is, waar beleid slechts een papieren tijger is en waar corruptie en vriendjespolitiek de boventoon voeren. Hoe kan het dat in 2025 mensen nog steeds sterven door gebrek aan zorg? Niet door gebrek aan middelen – want geld wordt er genoeg verspild – maar door gebrek aan visie, aan fatsoen, aan leiderschap.
Jimmy was geen naamloos slachtoffer. Hij was een man die genoot van het leven, die altijd voor anderen klaarstond, die zijn hart op de juiste plek had. Hij verdiende beter. Veel beter. En precies dat maakt zijn dood zo pijnlijk – niet alleen om wat we zijn kwijtgeraakt, maar om wat dit symboliseert: een systeem dat geen waarde hecht aan het leven van haar burgers.
Het vertrouwen in Suriname daalt naar een dieptepunt. En dat is geen gevolg van ‘negativiteit’ of ‘kritiek om het bekritiseren. Dat is het gevolg van structureel wanbeleid. Hoe lang blijven we nog geloven in loze beloftes? Hoe lang blijven we hopen op verbetering terwijl er geen enkele verantwoordelijkheid wordt genomen? Zolang de mentaliteit in Suriname niet drastisch verandert – zolang persoonlijke belangen, corruptie en passiviteit de dienst uitmaken – zal geen enkel beleid werken.
Dan blijft het vertrouwen niet alleen dalen, dan verdwijnt het.
Jimmy is nu weg. Een prachtige ziel, een vriend, een kameraad.
En helaas één van velen die ten prooi zijn gevallen aan een ziek systeem. De hemel heeft er een engel bij, maar Suriname is weer een gewetensklap rijker.
Ik wens zijn nabestaanden veel sterkte in deze moeilijke tijd
Rust zacht, Jimmy. Jouw dood zal niet vergeten worden.
Namens de gezusters Lakhai
