Steeds meer mensen beginnen het door te hebben: wat zich voordoet als onafhankelijke journalistiek, blijkt in werkelijkheid een zorgvuldig geregisseerde voorstelling. Acteurs, mediawerkers en betaalde medewerkers spelen de rol van “journalist” om een bepaalde agenda te pushen. Maar hoe onderscheid je nog sense van nonsense?
Het blijkt dat sommige “nieuwsuitzendingen” gebruikmaken van ingehuurde “acteurs” die voorgelezen teksten presenteren als spontane verslaggeving.
Social media worden overspoeld met betaalde influencers die doen alsof ze burgers zijn, terwijl ze in werkelijkheid voor mediabedrijven of overheden werken. Het doel? Publieke opinie sturen en echte kritische geluiden overstemmen.
Hoe herken je het?
Overdreven emotionele taal – Echte journalisten streven naar neutraliteit, acteurs spelen in op emoties.
Voorgekookte narratieven – Als elk medium hetzelfde verhaal brengt, zonder nuance, is er vaak sprake van een script.
Geen transparantie – Wie betaalt de “journalist”? Worden bronnen gecheckt, of is het theater?
De mediawereld verandert in een toneelstuk, waarbij het publiek niet meer weet wie echt is en wie een rol speelt. Wie zich hiervan bewust wordt, ziet opeens overal nonsense – en kan op zoek gaan naar échte sense.
