Tijdens zijn recente bliksembezoek aan Suriname liet de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Marco Rubio, geen twijfel bestaan over de bezorgdheid van de Verenigde Staten over het gebruik van Chinese technologie.
Met onmiskenbare arrogantie en een indirecte dreiging benadrukte Rubio dat samenwerking met bedrijven als Huawei – die in de VS verboden is vanwege spionageverdenkingen – consequenties kan hebben.
Hij richtte zich specifiek op de inzet van Huawei-apparatuur door telecomprovider Telesur, waarmee volgens hem een “veiligheidsrisico” gepaard gaat.
Rubio sloot niet uit dat Amerikaanse investeringen zouden uitblijven indien Suriname doorgaat met het aanschaffen en gebruik van Chinese technologie.
Deze waarschuwing moet serieus worden genomen.
De VS heeft in het verleden met succes druk uitgeoefend op bondgenoten om Chinese telecomuitrusting te boycotten, zoals bijvoorbeeld in het geval van 5G-netwerken in Europa.
Suriname, dat economisch en politiek ook mede sterk afhankelijk is van de Verenigde Staten, zou sancties niet kunnen weerstaan.
Experten wijzen erop dat Suriname geen financiële of strategische veerkracht heeft om een dergelijke crisis te doorstaan.
Bovendien zal de Chinese regering, hoezeer zij ook haar technologie promoten, geen steun bieden om eventuele sancties te compenseren.
Een verslechterde relatie met Washington zou desastreus zijn voor onze economie en geopolitieke stabiliteit.
De Amerikaanse strategie is duidelijk: China moet uit de “achtertuin” van de VS verdwijnen, en dat geldt ook voor onze regio.
De vraag is nu of de Surinaamse leiders genoeg ruimte hebben om onafhankelijk te beslissen, zonder toe te geven aan buitenlandse druk.
Tussen hamer en aambeeld
Rubio’s bezoek toont aan dat de VS geen concessies maakt in haar strijd tegen Chinese invloed. Hoewel de bezorgdheid over spionage begrijpelijk is, dwingt deze tactiek Suriname in een hoek. De regering moet nu afwegen: kiezen voor Chinese technologie – vaak goedkoper en toegankelijker – betekent risico lopen op sancties. Maar volledig buigen naar Amerikaanse belangen ondermijnt onze soevereiniteit. Helaas lijkt er weinig alternatief. Zonder een eigen sterke economische basis is Suriname overgeleverd aan de eisen van grotere mogendheden. Het is een les in geopolitiek realisme – en een teken dat diversificatie van partners essentieel is om toekomstige druk te weerstaan.
