De democratie in Suriname staat op een kritiek punt. Hoewel verkiezingen regelmatig plaatsvinden en burgers hun stem kunnen uitbrengen, blijft de vraag: verandert er werkelijk iets? Als politiek analist is het essentieel om verder te kijken dan de oppervlakte van het stemmen zelf.
Het ritueel van verkiezingen, hoe belangrijk ook, garandeert niet dat de regering daadwerkelijk handelt in het belang van het volk. In Suriname zien we een vergelijkbaar patroon als in andere democratieën: de regering lijkt vaak gevangen te zitten in structuren die echte verandering belemmeren.
Suriname heeft een rijke politieke geschiedenis, maar de afgelopen decennia is er een groeiende kloof ontstaan tussen de politieke elite en de gewone burger. Net als in de Verenigde Staten, waar de inkomensongelijkheid steeds groter wordt, zien we in Suriname ook een stagnatie in de welvaartsverdeling. De onderste lagen van de bevolking profiteren nauwelijks van economische groei, terwijl de elite steeds meer macht en rijkdom vergaart.
Dit roept de vraag op: wie regeert er eigenlijk?
De kern van een democratie is dat het een regering van het volk, door het volk en voor het volk zou moeten zijn. In Suriname lijkt dit ideaal echter ver te zoeken.
De politieke besluitvorming wordt vaak gedomineerd door economische belangen en georganiseerde belangengroepen, waardoor de stem van de gewone burger ondergesneeuwd raakt. Dit fenomeen, ook wel een “plutocratie” genoemd, ondermijnt de essentie van democratie.
Hoe kunnen we dit probleem oplossen? Allereerst is het nodig om de structurele problemen in de Surinaamse politiek bloot te leggen. Er moet meer transparantie komen in de besluitvorming en er moet een eerlijker verdeling van welvaart worden nagestreefd. Filosofen zoals John Rawls benadrukten het belang van gelijkheid naast vrijheid. In Suriname moeten we ons niet alleen richten op politieke vrijheden, maar ook op economische gelijkheid. Alleen dan kan de democratie weer betekenis krijgen voor de meerderheid van de bevolking.
Het is tijd voor verandering. Suriname heeft behoefte aan een democratie die niet alleen bestaat uit verkiezingsrituelen, maar ook daadwerkelijk werkt voor het volk. Laten we samen streven naar een samenleving waar iedereen, vooral de onderste 50%, zich mede-eigenaar voelt van de toekomst. Dat is waar democratie om draait.
