Bij een meeting gehouden door de politieke partij ABOP afgelopen zondag, is weer een laffe aanval gepleegd op de vrijheid van de pers. Wat opvallend is, is dat de partij nu wel ervoor kiest om met een nette verklaring te komen en daarin aan te geven hoe heilig de persvrijheid wel niet voor haar is. De vrije pers die bij een partijcongres aanwezig was, was getuige van een vechtpartij kennelijk van 2 bezoekers van het congres. Het kunnen aanhangers of leden van de structuren van de partij zijn geweest.
De vrije pers heeft een belang om zulke handelingen die in het openbaar plaatsvinden, vast te leggen. In de eerste plaats kan men deze handelingen verslaan in een bericht. Secundair kunnen deze beelden ook in gerechtelijke processen dienen wanneer daders van strafbare feiten moeten worden vervolgd of men civielrechtelijk een bepaalde persoon aansprakelijk wil stellen. Zulke beelden kunnen ook analyses voeden en als voorbeeld dienen voor andere politieke partijen om preventieve maatregelen te treffen.
Ten slotte denken we dat zulke beelden ook nuttig kunnen zijn wanneer de persoon die erin betrokken is, hoge politieke ambities heeft. Het zou erop kunnen duiden dat die personen op een bepaalde manier in het leven staan en een bepaalde opvatting hebben over de manier waarop conflicten moeten worden opgelost.
Wij vinden het opvallend, maar ook te verklaren, dat ABOP zo een beetje de enige partij is waar de absolute leiders, leden van de partijstructuren en de sympathisanten, constant in de fout gaan. We kunnen ook zeggen dat de ABOP een koekje van eigen deeg krijgt gepresenteerd door de ‘backlash’ die het ervaart als gevolg van de aanval van de ABOP-menigte en een bepaalde DNV’er.
Volgens het verhaal van het lid van de vrije pers dat is aangevallen, werd haar telefoon afhandig gemaakt en zijn bepaalde beelden uit de telefoon gewist. Zowel het afpakken van een telefoon als het gaan in de bestanden om beelden te wissen is een schending van de wetgeving en in elk geval van de fatsoensnormen.
Personen die onderdeel vormen van organisaties, inclusief een politieke partij, die hebben een beeld wat de gedragsregels zijn van de partij en hoe de partijcultuur in elkaar zit. Aan de hand daarvan zal men dan de nodige uitspraken doen en handelingen plegen. Zo is het niet zomaar dat een bepaalde politicus op het podium van de NDP een uitspraak heeft gedaan met het mede betrekken van ‘kokosolie’. Zijn uitspraak werd gevolgd door groot goedkeurend gejoel en applaus van de massa. De uitspraak was discriminatoir en niet gepast zo kort voor de verkiezingen.
Maar vorig jaar en ervoor zou het niet leiden tot bijvoorbeeld een verontschuldiging van de partij.
De ABOP is een partij die constant in verband is gebracht met geweld en intimidatie. Wij denken dat het te maken heeft met de Jungle Commando-cultuur die nog steeds hangt in de partij. Het Jungle Commando is een gewapende groep die een hoofdrol speelde in de binnenlandse oorlog van Suriname. Het leger en ook deze gewapende groep richtten veel vernielingen aan en waren verantwoordelijk voor doden. Na de vredesonderhandelingen en het vredesakkoord, zagen we het patroon van geweld en intimidatie terug in de voetbalclub Inter Moengotapoe. In het thuisstadion vooral, maar ook in Paramaribo zijn tegenstanders, scheidsrechters en ook leden van de pers geïntimideerd. Degene die hier het voortouw nam, was de clubeigenaar, nu ook de vp en de voorzitter van de ABOP. Er zijn beelden op internet waarop te zien is hoe hij zich misdraagt als speler, als official en als clubeigenaar. Er zijn beelden waarop te zien is dat hij een mediawerker die een camera op zijn schouder draagt, achterna rent. Deze man rent weg, met camera en al, terwijl hij zijn vege lijf redt. Er zijn ook andere beelden over zijn midragingen in dienst van Inter Moengotapoe. De SVB heeft hem zoveel mogelijk beschermd, maar toen zijn misdragingen viraal gingen werden symbolische straffen uitgereikt.
Legendarisch is ook het geweld gepleegd door de ABOP-voorzitter in de vergaderzaal van De Nationale Assemblee tegenover het NDP-DNA-lid Rashied Doekhie in december 2007. In 2020 werd de ABOP-voorzitter vp van onze republiek.
De pers stelde in deze periode heel indringende en lastige vragen aan de ‘tweede man van het land’, waarvan de reacties hem de bijnaam ‘kawtere’ opleverde. De vrije pers werd behoorlijk geïntimideerd met als sprekend voorbeeld de journalist Jason Pinas. De verkiezingen waren nog lang niet in zicht toen Pinas werd geïntimideerd en er zelfs een bom onder zijn auto werd gevonden. Een afdoende verklaring die lijkt op de verklaring van gisteren van de ABOP voor feiten die iets ernstiger van aard waren, is toen niet gegeven. De verkiezingen waren niet in zicht. Toen zei een exponent van de partij zelfs, dat de journalist Jason Pinas niet hardhandig genoeg was aangepakt en dat als hij betrokken zou zijn er hardere maatregelen zouden volgen.
Nu is Vishmohanie Thomas, ex-voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten en hoofdredactrice van Suriname Herald, door een ABOP-menigte letterlijk in een hoek gedrukt en bijna door de menige gegijzeld in elk geval zodanig fysiek geïntimideerd, dat ze geen enkele kant op kon. Ze liep het risico om fysiek geweld te ondergaan, onder andere van een groep vrouwen, die vrees voelen we wel uit haar woorden. Uit die situatie van vrees waar ze er alleen voor stond, kon ze geen verzet plegen en haar telefoon waarmee ze haar mediawerk deed, ook niet beschermen.
Het is niet overdreven als wordt gezegd dat intimidatie en dreigen met geweld, tot de partijcultuur van de ABOP behoort. Die cultuur heeft te maken met de houding, attitude en gewelddadige achtergrond van de voorzitter en velen in de partijstructuren wat teruggaat naar de Binnenlandse Oorlog. Suriname heeft een heuse binnenlandse oorlog gekend, maar geen van de betrokkenen is echt goed begeleid voor trauma’s die een oorlog oplevert. De gevolgen daarvan zien we in de samenleving en nu ook iets nadrukkelijker bij de ABOP. De noodzaak om grootschalig naar behandeling over te gaan is niet bekendgemaakt, waardoor de kern van het probleem zal blijven voortbestaan.
Wanneer men nadrukkelijker in het landsbestuur vertegenwoordigd zal zijn, zullen deze Aziatische taferelen zich meer en ingrijpender voordoen en zijn de mensen van de vrije pers en de zogenaamde eerlijke en nette ambtenaren gewaarschuwd: u’mu’ d’a ai, wan sani e’ kuku e’ kong!!!
