De publieke campagne raakte overschaduwd door het politieke tumult dat nu gaande is op weg naar de verkiezingen, maar we hebben op 22 maart Earth Hour gehad wat overal in de wereld wordt herdacht. Dan kleurt de helft van de aarde aan de achterste deel vanuit de zon bekeken zwart, omdat de wereldbevolking dan de onderlinge solidariteit manifesteert door in het belang van Moeder Aarde het licht uit te zetten. Door het licht uit te zetten, besparen we op energie en ontlasten we tijdelijk het milieu.
Suriname is wat ‘environment’ betreft een uniek land. We hebben een van de hoogste oppervlakte aan bosbedekking in de wereld. De laatste tijd wordt gezegd dat de ontbossing in Suriname op een behoorlijk niveau is, waardoor de bosbedekking niet meer is wat het was. De mijnbouw is een grote oorzaak van de teloorgang van de Surinaamse bosbedekking. Suriname is een van de weinige landen met een negatieve carbon credit, wat betekent dat we met onze bossen meer kooldioxide binden dan uitstoten middels de industrie. Suriname heeft sinds recent milieuraamwetgeving, maar geen wetgeving en beleid om met incentives en straffen het milieu in de praktijk te beschermen.
Ons land heeft een heel zwakke milieulobby. Milieuactivisten zijn vaak in Suriname vijanden van bedrijven en daardoor ook van de regering, ze genieten geen bescherming tegen rancune. Suriname maakt zich op om olie uit de zeebodem naar boven te pompen en deze te verkopen aan landen die een industrie hebben en die deze olie als brandstof zullen verbranden. Suriname draagt daarbij dan bij aan de vervuiling van het milieu en emissies en dat zal impact hebben op de carbon negatieve status van Suriname. Suriname heeft als sinds 2000 een ministerie van Milieu met een onderbreking, maar een sterke milieupraktijk heeft het niet gebracht. Zo zouden milieu-impact studies geen verplichte vereiste nog zijn voor startende ondernemers. Een strenge handhaving ontbreekt in Suriname door politieke beïnvloeding.

Earth Hour is een wereldwijde beweging die wordt georganiseerd door het Wereld Natuur Fonds (WWF). Het evenement wordt jaarlijks gehouden en moedigt individuen, gemeenschappen en bedrijven aan om een uur te geven voor de aarde, en wordt daarnaast gemarkeerd door monumenten en bedrijven die niet-essentiële elektrische lichten een uur lang uitschakelen van 20:30 tot 21:30 uur, meestal op de laatste zaterdag van maart, als symbool van toewijding aan de planeet. Het begon als een evenement waarbij de lichten werden uitgeschakeld in Sydney, Australië, in 2007. Af en toe, in jaren waarin Stille Zaterdag op de laatste zaterdag van maart valt (zoals in 2024), wordt Earth Hour een week eerder gehouden.
Geconfronteerd met wetenschappelijke bevindingen, ontmoette WWF Australië in 2004, reclamebureau Leo Burnett Sydney om “ideeën te bespreken om Australiërs te betrekken bij het probleem van klimaatverandering”. Het idee van een grootschalige uitschakeling werd bedacht en ontwikkeld in 2006, oorspronkelijk onder de werktitel “The Big Flick”. WWF Australië presenteerde hun concept aan Fairfax Media die, samen met burgemeester Clover Moore van Sydney, akkoord gingen om het evenement te steunen. De Earth Hour van 2007 werd gehouden op 31 maart in Sydney, Australië om 19:30 uur lokale tijd. In oktober 2007 organiseerde San Francisco zijn eigen “Lights Out”-programma, geïnspireerd door de Earth Hour van Sydney. Na hun succesvolle evenement in oktober besloten de organisatoren zich te scharen achter de Earth Hour die gepland stond voor maart 2008.
Earth Hour is geen energie-/koolstofreductie-oefening, het is een symbolische actie. Daarom meten we de energie-/koolstofreductieniveaus niet voor het uur zelf. Earth Hour is een initiatief om individuen, bedrijven en overheden over de hele wereld aan te moedigen om verantwoording af te leggen voor hun ecologische voetafdruk en deel te nemen aan een dialoog en uitwisseling van hulpbronnen die echte oplossingen bieden voor onze milieu-uitdagingen. Deelname aan Earth Hour symboliseert een toewijding aan verandering voorbij het uur.
Een onderzoek uit 2014, gepubliceerd in Energy Research and Social Science, verzamelde 274 metingen van waargenomen veranderingen in de vraag naar elektriciteit veroorzaakt door Earth Hour in 10 landen, verspreid over 6 jaar Men ontdekte dat de evenementen het elektriciteitsverbruik gemiddeld met 4% verminderden. Het onderzoek merkte de beleidsmatige uitdaging op om de korte termijn energiebesparing van Earth Hour om te zetten in lange termijn acties, waaronder aanhoudende veranderingen in gedrag en investeringen.
Sommige critici wijzen erop dat de vermindering van het stroomverbruik tijdens Earth Hour zelf relatief onbeduidend is.
De Herald Sun vergeleek de energiebesparing in het centrale zakendistrict van Sydney met “48.613 auto’s van de weg halen gedurende 1 uur”. De Australische columnist Andrew Bolt wees erop dat “zo’n kleine vermindering triviaal is – gelijk aan zes auto’s van de weg halen gedurende een jaar”. Andere milieuactivisten hebben kritiek geuit op de focus van Earth Hour op individueel gedrag, terwijl een klein aantal fossiele brandstofbedrijven het overgrote deel van de door de mens veroorzaakte koolstofemissies heeft uitgestoten.
Earth Hour is ook bekritiseerd omdat het fossiele brandstofbedrijven en politici bevrijdde van hun verantwoordelijkheid om met klimaatverandering om te gaan.
Al met al moeten we als land onze huidige en komende generaties blijven beïnvloeden in het belang van de bescherming van de aarde.