“De tijd is veranderd, maar er zijn enkele dingen die je nog van vroeger ziet. En dat is het genieten van een schaafijs in het centrum van Paramaribo”, zegt Astra. De vrouw geeft aan dat zij ook deel uitmaakt van de modernisering, maar ook de dingen uit het verleden waardeert.
“Een schaafijs zo in de hitte of na een drukke dag maakt het voor mij compleet. De verkoop en de aantrekkelijke stand daarvan is ook veranderd, maar je denkt zeker weer terug. Maar, aan het eind is het ook iets wat veel mensen niet kunnen betalen. Vroeger kon je nog met SRD 100 een burger kopen, lekkers, ijsjes en de bus betalen, maar nu stelt het bijna niets voor. Voor een complete maaltijd betaal je intussen meer dan SRD 300. Dat kunnen velen niet uitgeven als zij vast zitten.”
“Om te genieten van momenten zoals je gewend was, moet je nu veel meer geld meenemen. Maar toch proberen enkelen nog het beste ervan te maken. Ik betaalde toen nog voor een cup schaafijs SRD 5, daarna werd het SRD 7,50, na een tijd weer SRD 15, maar nu is het wel veel duurder. Je hebt enkelen die SRD 60 en anderem die zelfs SRD 80 tot 100 vragen. Je vindt goedkopere ertussen, maar de smaken verschillen. En als je iets lekkers lust, ga je nu niet willen experimenteren bij anderen. Hoe je al met weinig geld op zak loopt”, zegt Astra verder.
Ook een student vindt dat dingen met de tijd zijn veranderd. “Niet alleen aan de prijzen, maar bij veel mensen zie je een verschil. Enkele jaren terug hielden jongeren die pas uit school gingen ervan om in het centrum te hangen. Maar nu kun je ze tellen. Zelfs een leuk uitje kan niet meer gedaan worden dankzij de economische situatie. Je ziet dat men nog schaafijs koopt, maar dat wordt dan vaak genoeg ook gedeeld. Enkele studenten hebben nog geluk doordat zij werkzaam zijn, maar dan nog gaat het niet zo gemakkelijk. Soms zit ik zelf te twijfelen of ik moet uitgaan en lekker eten en drinken moet kopen. Ik vind het wel jammer dat alles zo duur is geworden en daarom begrijp ik mijn ouders als zij me zeggen dat ik niet aan veel uitgaven moet denken, ondanks dat ik werk. Ik moet maar sparen en zoals mijn ouders het hebben gezegd, een geschikte dag kiezen om eens iets in de stad te doen”, aldus de student.
Een man die schaafijs verkoopt en gewend was veel studenten als klanten te hebben, geeft aan dat hij zijn prijzen moest verhogen. “Het is leuk iets te hebben dat je laat denken aan vroeger, maar onderhoud kost ook meer. De prijs van alles is verhoogd, tot rietjes zelfs”, zegt hij. Voor de leerlingen heeft de schaafijsverkoper wel een speciale prijs, maar over het algemeen kan hij niets meer doen. Een andere verkoper van schaafijs geeft aan dat hij zijn ijs duur moet inkopen en ook voor de leveringskosten veel moet betalen.
“Maar als je wily verdienen, moet je offers brengen. Dus ik doe het zolang ik niets anders aan inkomen heb te doen”, aldus de verkoper.
TM
