In de aanloop naar de komende verkiezingen op 25 mei waarschuwt politicoloog Dr. Rajesh. D. voor een toenemende trend onder politici om angst te gebruiken als middel om publieke steun te vergaren.
Volgens Dr. Rajesh. D. maken partijen zich sterk voor zogenaamd “dreigende problemen” zoals immigratie en racisme, terwijl deze kwesties vaak worden opgeblazen of verkeerd voorgesteld.
“Het gaat erom angst te zaaien voor iets wat in werkelijkheid niet zo urgent is”, aldus Rajesh.
“Door te beweren dat migranten banen van Surinamers ‘overnemen’ of dat racisme een groter probleem is dan het werkelijk is, creëren politici een zondebok. Dit leidt af van echte maatschappelijke uitdagingen, zoals werkloosheid of onderwijsachterstanden.”
Gemanipuleerde narratieven
Dr. Rajesh. D. wijst erop dat sommige partijen racisme bewust aanwakkeren door polariserende taal te gebruiken, vaak verpakt in “onzichtbare codes”. Zo wordt bijvoorbeeld gesuggereerd dat migranten uit naburige landen zoals Cuba , Haïti en Brazilië misbruik maken van het systeem, terwijl officiële cijfers laten zien dat deze groepen slechts een klein percentage van de bevolking uitmaken. “Het is makkelijker om een vijand te creëren dan oplossingen te bieden”, zegt hij.
Ook het thema immigratie wordt volgens de expert ingezet om emoties te bespelen. “Politici presenteren migratie als een bedreiging voor de Surinaamse identiteit, maar negeren daarbij dat onze geschiedenis juist is gebaseerd op diversiteit. Dit is een klassiek voorbeeld van ‘divide and conquer’.”
Schuilende strategieën
Opvallend is volgens Rajesh dat deze tactieken vaak verborgen blijven. “Politici durven niet expliciet racistisch of xenofobisch te zijn, uit angst voor publieke veroordeling. In plaats daarvan gebruiken zij indirecte boodschappen via sociale media , waarbij de kernboodschap pas na herhaaldelijk luisteren duidelijk wordt.”
Hij noemt dit een “gevaarlijke ontwikkeling” die de democratie ondermijnt. “Als burgers zich laten leiden door angst, kiezen zij mogelijk voor populistische oplossingen die de onderliggende problemen niet aanpakken.”
Historische context
De discussie over angstzaaien in de politiek is in Suriname niet nieuw. Tijdens de jaren ’80 werd soortgelijke retoriek gebruikt om ondersteuning te krijgen voor autoritaire maatregelen. “We zien nu een moderne variant, waarbij digitale platforms het angstniveau verhogen. Het is cruciaal dat burgers kritisch blijven en zich niet laten meeslepen door emoties”, aldus Rajesh.
Reactie vanuit de samenleving
Burgers als Mariska, een kleine onderneemster in Paramaribo, herkennen de trend. “Ik hoor steeds vaker mensen zeggen: ‘Waarom helpen we migranten als onze eigen mensen niets hebben?’ Maar als je de cijfers checkt, klopt dat gewoon niet. Het gaat om afleiding.”
Rajesh sluit af met een oproep: “We moeten ons niet laten verdelen. Suriname is sterk juist door zijn diversiteit. Politici die daar tegenin gaan, dienen te worden afgestraft, niet beloond.”
“Angst is een krachtig wapen in de politiek, maar het is vergif voor een samenleving. Als we willen voorkomen dat onze democratie wordt ondermijnd, moeten we leren herkennen wanneer angst wordt gebruikt om ons te manipuleren. Vraag altijd: wie profiteert hiervan? En: zijn de claims onderbouwd? Vaak is het antwoord ‘nee’.”
