Haat is vergif voor het hart en maakt mensen blind. Dat zien we in de zaak van onze BIBIS-minister Ramdin. De Surinamer is zo goed als zeker van zijn uitverkiezing tot secretaris-generaal bij de OAS. Dat is de hoogste executieve post in de hoge regionale politieke organisatie. Ramdin had al eerder de steun van alle 14 landen van de Caricom. De Caribische landen zouden van oordeel zijn dat er een zogenaamd roulatiesysteem afgesproken is binnen de OAS en dat het nu de beurt aan het Caribische blok is om een kandidaat naar voren te schuiven. Ramdin kreeg daarop nog op voorhand de steun van de 5 grote Zuid-Amerikaanse landen Brazilië, Chili, Uruguay, Colombia en Bolivia. Dat is toch wel een aantal Zuid-Amerikaanse giganten, ook qua economie.
Het is heel knap als je deze ondersteuning kan aantrekken bij zo een verkiezing.
Met de gegarandeerde steun zou Ramdin de grens van de meerderheid van 18 hebben bereikt en geheid de verkiezingen winnen. Critici zeggen dat het Caribische blok met 14 van de 35 stemmen, veel politieke leverage heeft maar niet eens 1% bijdraagt aan het budget van de OAS.
Gisteren is bekend geworden dat de tegenkandidaat van de Surinamer, de Paraguayaanse minister van Buitenlandse Zaken zijn kandidatuur heeft ingetrokken, waardoor onze landgenoot alleen in de strijd is overgebleven en bij acclamatie zal worden gekozen.
De NDP-regering heeft deze landgenoot de kans eens niet gegund om mee te dingen terwijl zijn papieren al even sterk waren als nu. Dat was om puur partijpolitieke redenen. Zo zien we dat in Suriname de eigen belangen via de partijpolitiek hoger liggen dan het belang van de natie Suriname. Ook nu zien we dat veel zogenaamde Surinamers op social media ‘huilen’ dat de tegenkandidaat voor de Surinamer zich heeft teruggetrokken. Er zijn Surinamers, veelal uit een bepaalde politieke hoek, die liever een Paraguayaan als secretaris-generaal willen van de OAS dan een Surinamer. Dat is een onbegrijpelijke zaak, vooral omdat het komt uit een zogenaamd nationalistische hoek, maar het is wel een nationalisme ontbloot van enige ideologie.
Wij zijn in elk geval erg ingenomen met de aanstaande uitverkiezing van een Surinamer tot hoogste baas van de OAS. Met deze uitverkiezing wordt Ramdin de ambtenaar die het land op het hoogste niveau mondiaal zal vertegenwoordigen. Hij was al de Surinaamse diplomaat met de hoogste functie en hij klimt nu nog hoger op de ladder.
Het is een eer voor Suriname om uit zijn gelederen iemand te hebben op de post van de hoogste functionaris bij de OAS. De papieren van onze landgenoot waren duidelijk veel beter dan die van zijn mededinger uit Paraguay, omdat hij al in de functie van waarnemend secretaris-generaal had gefungeerd en daarbij een goede job had gedaan. Dat kon je toen ook lezen in de verslagen die in de kranten werden gepubliceerd over zijn statements en de manier waarop hij positie koos.
In een polariserende wereld komt Ramdin uit een land waar tolerantie, gelijkwaardigheid van bevolkingsgroepen, vrede en harmonie en de multi-etnische samenleving als exportproduct van het land kunnen dienen. We zien nu wel vanuit voornamelijk 1 politieke partij, de NDP, provocerende etnische uitspraken richting 1 bevolkingsgroep die vanuit de koloniale geschiedenis nog politiek geconcentreerd zit bij 1 politieke partij die de concurrent is op het politieke veld. Maar in de kern is de samenleving behoorlijk dicht naar elkaar toe gegroeid.
Ramdin heeft regionaal indruk gemaakt, zijn bestaan in de OAS wordt nog herinnerd en zijn uitverkiezing heeft hij in belangrijke mate aan zijn diplomatieke vaardigheden te danken. In deze functie zal Ramdin, gewild of ongewild, Suriname op de kaart zetten en regionaal zal dat ons nog wel relatief onbekende land, verder ontsluiten.
De OAS bevindt zich op een belangrijk punt in haar geschiedenis, waarbij ze zich moet aanpassen aan nieuwe taken en uitdagingen, terwijl ze haar oorspronkelijke mandaat, zoals vastgelegd in het Handvest in 1948, moet voortzetten. De betrokkenheid van het lidmaatschap van de Caribische Gemeenschap bij de OAS is de afgelopen jaren aanzienlijk verbeterd en zelfs verder gegaan dan de directe belangen van de subregio. Dit proces van betekenisvolle en constructieve betrokkenheid moet worden versterkt.
Het Caribisch gebied kan effectief bijdragen aan het verbeteren van het leven van de mensen in Amerika en kan beste praktijken naar het hele halfrond brengen op het gebied van democratie, goed bestuur en onderwijs. Dat is een passage uit het cv van Ramdin, waaruit je leest dat hij de toekomstvisie voor de organisatie wel heeft, maar dat hij vanuit een Caribische basis wil functioneren om van betekenis te zijn voor onze subregio.
Op 10 maart zal de verkiezing van de Surinamer een feit zijn. Die dag zal het moment zijn voor alle Surinamers om elkaar te feliciteren. Het zal de weg openen in de diplomatieke wereld voor de nieuwe generaties die heel assertief zijn en uitdagingen niet uit de weg gaan.
