De “Dode Paard Theorie” is een satirische metafoor die beschrijft hoe sommige individuen, instellingen of zelfs hele samenlevingen omgaan met een overduidelijk probleem alsof het niet bestaat. In plaats van de waarheid onder ogen te zien, negeren ze het en zoeken ze naar manieren om de situatie te rechtvaardigen.
De kern van de theorie is simpel: *Als je merkt dat je op een dood paard rijdt, is de beste en meest voor de hand liggende oplossing om eraf te stappen.*
In de praktijk zien we echter vaak dat individuen, instellingen of samenlevingen allesbehalve deze logische stap nemen. In plaats daarvan kiezen ze voor ingewikkelde, tijdrovende en vaak kostbare alternatieven, zoals:
1. Een nieuw zadel kopen – Alsof een glimmend nieuw zadel het dode paard weer tot leven kan wekken.
2. Het dode paard voeren – Alsof een extra portie hooi het probleem oplost.
3. De ruiter vervangen – Alsof een nieuwe berijder het paard weer kan laten galopperen.
4. De verzorger ontslaan en een nieuwe aannemen – Alsof het falen bij één persoon ligt.
5. Vergaderingen houden om manieren te bespreken om het paard sneller te laten lopen – Alsof overleg het dode paard weer op de been kan brengen.
6. Commissies en werkgroepen oprichten – Die maandenlang het dode paard bestuderen, analyseren en rapporten schrijven, alleen om tot de conclusie te komen die vanaf het begin al duidelijk was: het paard is dood. 7. De waarheid ontkennen – Na al die moeite, tijd en middelen weigeren ze nog steeds te erkennen dat het paard dood is.
8. Vergelijkingen maken met andere dode paarden – Om te beweren dat dit paard stierf door een gebrek aan training, en vervolgens een trainingsprogramma voorstellen voor… een dood paard.
9. Het budget verhogen – Alsof meer geld het probleem oplost.
10. De definitie van “dood” herschrijven – Om zichzelf ervan te overtuigen dat het paard eigenlijk nog leeft.
De politieke les voor het volk
Deze theorie is een scherpe spiegel voor hoe politieke systemen en leiders vaak omgaan met problemen die voor iedereen duidelijk zijn. In plaats van de realiteit onder ogen te zien en daadkrachtig op te treden, kiezen ze voor uitstelgedrag, bureaucratie en symboolpolitiek. Het resultaat? Verspilde tijd, verspilde middelen en een groeiende kloof tussen de machthebbers en het volk.
Het is een oproep aan het volk om waakzaam te zijn. Wanneer je ziet dat er wordt geïnvesteerd in nieuwe zadels, trainingsprogramma’s voor dode paarden, of eindeloze vergaderingen, vraag je dan af: Waarom stappen we niet gewoon van het dode paard af?
De echte verandering begint bij het erkennen van het probleem en het nemen van de juiste beslissingen – hoe moeilijk die ook mogen zijn. Het is tijd om te stoppen met het voeren van dode paarden en te kiezen voor een nieuwe weg. Een weg die leidt naar vooruitgang, transparantie en daadkracht. Want zoals de theorie laat zien: zolang we blijven doen alsof het paard nog leeft, zullen we nooit verder komen.
Revelino v. G.
Wanica
Arabic
Chinese (Simplified)
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Spanish