De film ;Sky Force’, die volledig is gebaseerd op een waargebeurd incident, maakt een aantal verrassende narratieve keuzes die opvallen. Halverwege de film onthult het zijn ware aard: onverwacht oprecht, met een zeldzame morele ruggengraat.
Het was 2004 toen Lakshya arriveerde. Een film die zich voordeed als een oorlogsverhaal, maar in de kern was het een coming of age-drama. Het gaat over Karan Shergill (Hrithik Roshan), een doelloze telg die doel en vastberadenheid ontdekt te midden van de chaos van een slagveld. En misschien komt het meest transformerende moment van zijn reis niet door te vechten, maar in een gesprek: een ontroerende uitwisseling met zijn doorgewinterde ondergeschikte, meesterlijk gespeeld door Om Puri.
Met een stem beladen met het gewicht van geleefde ervaring, legt de oudere soldaat de pijnlijke zinloosheid van oorlog bloot. Hij spreekt over de wrede rekenkunde ervan, hoe het onmetelijk veel neemt en niets teruggeeft. Niemand begrijpt deze grimmige waarheid intiemer dan de soldaat. Niemand verdraagt het bloedvergieten, het verdriet, de wrede finaliteit zo nauwgezet.
De film, die volledig is gebaseerd op een waargebeurd incident, maakt een aantal verrassende narratieve keuzes die opvallen, vooral in de context van wat we tegenwoordig meestal op het scherm zien. Deze beslissingen brengen subversies met zich mee die het genre wat meer diepgang geven.