De Amerikaanse president Donald Trump heeft Cuba vanaf dag één en zonder enig voorwendsel aangevallen. Het besluit om de ijzersterke economische oorlogsmaatregelen tegen Cuba te herstellen, die zijn voorganger slechts enkele dagen eerder had afgeschaft, is een demonstratie van de agressiviteit van het Amerikaanse imperialisme tegen de soevereiniteit, vrede en het welzijn van de Cubaanse bevolking. Daaronder valt ook de opname van ons land, opnieuw, in de willekeurige lijst van staten die zogenaamd terrorisme sponsoren, een aanduiding die een absolute minachting voor de waarheid toont.
Dat is niet verrassend. De verklaring van het ministerie van Buitenlandse Zaken op 14 januari waarschuwde al: “De regering van dat land zou in de toekomst de vandaag genomen maatregelen kunnen terugdraaien, zoals bij andere gelegenheden is gebeurd en als teken van het gebrek aan legitimiteit, ethiek, consistentie en redelijkheid van haar gedrag tegen Cuba.” Hij zei ook dat “Amerikaanse politici meestal niet stoppen om rechtvaardiging te vinden…”. Zo wordt het land bestuurd.
Trump heeft zijn machtsovername geïnterpreteerd als de kroning van een keizer. Zijn ambitie omvat, om te beginnen, de verovering van Canada, de usurpatie van Groenland, de naamswijziging van de Golf van Mexico en het ontnemen van de Panamezen van hun kanaal. De hegemonische Monroe Doctrine en Manifest Destiny, die met bloed en vuur werden opgelegd in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, zijn de leidraad van het nieuwe regeringsteam.
Hij wordt geassocieerd met de groepen en politici die agressie tegen Cuba tot een manier van leven hebben gemaakt, decennialang hebben geprofiteerd van de anti-Cubaanse handel en vandaag de dag de roes van de nieuwe president delen. Ze hebben allemaal een grote verantwoordelijkheid in de moeilijke economische situatie van het land en in de toename van de migratiestroom van Cuba naar de Verenigde Staten.
Deze nieuwe daad van agressie door de Amerikaanse regering tegen het Cubaanse volk toont nogmaals het ware, wrede, genadeloze doel van deze en zoveel andere maatregelen van belegering en verstikking, die tegen Cuba worden toegepast met als doel overheersing. Het is een reactie van onmacht tegenover het onvermogen om onze wil te buigen en tegenover het respect, de sympathie en de steun die de Revolutie opwekt onder de volkeren van de wereld.
De economische blokkade, de versterking ervan en de nieuwe agressieve maatregelen zullen blijven wegen, met een zeer schadelijk effect, op onze economie, de levensstandaard, het potentieel voor ontwikkeling en de legitieme dromen van rechtvaardigheid en welzijn van het Cubaanse volk, zoals de afgelopen jaren het geval is geweest.
Ze zullen ons niet afleiden van het socialistische pad, van de inspanning om de economie te herstellen, van het bevorderen van de grootste solidariteit, creativiteit, talent, werklust en van het verdedigen als een onneembaar bastion van de vrijheid, onafhankelijkheid, soevereiniteit en het voorrecht om een toekomst op te bouwen zonder buitenlandse inmenging.
Het Cubaanse volk is dankbaar voor de vele uitingen van steun en solidariteit die van over de hele wereld zijn ontvangen, van regeringen, Cubanen die in het buitenland wonen, parlementen, politieke, religieuze en sociale organisaties, en van politieke figuren in de Verenigde Staten en andere landen.
Niemand mag voor de gek worden gehouden. Het Cubaanse volk uitte zich met duidelijke vastberadenheid en kracht in de mars op 20 december. Hier overheerst de overtuiging dat CUBA ZAL WINNEN!
THUISLAND OF DE DOOD, WE ZULLEN WINNEN!
Havana, 21 januari 2025
