Imro keek naar de drukte om zich heen. Het was lunchtijd in het kantoor en zijn collega’s praatten levendig, genietend van hun maaltijd. Hij herinnerde zich de wijze woorden van zijn vader: “Mensen zullen geen bord voor je klaarzetten of je rekening betalen, tenzij je iets doet wat hen opvalt.”
Imro begreep dat het tijd was om initiatief te nemen. Hij werkte als junior projectmanager, altijd nauwgezet en op de achtergrond. Zijn ideeën waren briljant, maar bleven vaak ongehoord. Vandaag besloot hij dat het anders moest.
Tijdens de teamvergadering die middag stond hij op en deelde een innovatief plan dat hij in gedachten had. Zijn collega’s waren eerst verrast, maar al snel vulde de ruimte zich met instemmend geknik en bewonderende blikken.
Imro besefte dat hij zelf de verandering moest brengen die hij wilde zien.
Door uit zijn schaduw te stappen en zijn stem te laten horen, opende hij een wereld van mogelijkheden voor zichzelf. De erkenning en steun die hij ontving, gaven hem de energie en motivatie om verder te gaan. Zijn ervaring leerde hem dat wachten op kansen niet genoeg was; hij moest ze zelf creëren.
Door zijn zelfverzekerde optreden kreeg hij de kans om het project te leiden. Imro wist nu dat zijn toekomst in zijn eigen handen lag, en hij was klaar om de leiding te nemen.