Na 15 maanden oorlog is het nu voorbij in Gaza. Er moest bloed vloeien en dat is ook gebeurd. Wij denken niet dat er garanties zijn voor het uitblijven van spanningen in het Midden-Oosten. Een aantal zaken is in deze oorlog duidelijk geworden. Israël is de baas in het Midden-Oosten. Het heeft een heel machtig leger waarmee alle landen in de regio rekening mee moeten houden. Het is min of meer ook het enige land dat democratisch is. De rest van de landen in het Midden-Oosten wordt in internationale context niet serieus genomen omdat ze gecategoriseerd worden als schurkenstaten. De landen onderdrukken hun eigen bevolking, er is geen democratie en er wordt hard opgetreden tegen democratische stemmen. Over het algemeen worden vrouwen ook onderdrukt en moeten ze zich op de achtergrond houden.
Deze landen kopen de acceptatie door hun eigen bevolking te verkopen en de grote landen in hun voordeel goed te houden. De dictaturen in deze landen worden gedoogd, zolang ze zich koest houden, hun olie ter beschikking stellen en Israel met rust laten. Doen ze dat niet en rebelleren ze tegen de USA, dan heet het Noord-Amerikaans in Irak en Libië getoond wat ze met die dictaturen zal doen.
Het staakt-het-vuren in Gaza is op een gepast moment gekomen, want onder Trump zou het heel anders aflopen voor de Palestijnen. Wat ook weer duidelijk is geworden in de Palestijnse kwestie, is de waardeloze en dus vuile rol die Iran speelt. Dit land zet verzetsgroepen aan tot een oorlog en dan staat ze van een afstand te kijken hoe een ongelijke oorlog tegen het grote Israël afloopt. Iran kan geen oorlog aan tegen Israël, de minuscule legers van Hamas en Hezbollah ook niet.
De gijzelingen van 7 oktober 2023 waren nergens voor nodig, want je bereikt er niets mee. De gijzelaars moeten nu worden vrijgelaten en ondertussen zijn zoveel onschuldige burgers in Gaza gedood. De burgerij in Gaza is niet in staat om op te komen tegen de Palestijnse autoriteit, Hamas of Hezbollah, want anders worden ze geterroriseerd door deze legers.
Aan geweld tegen eigen mensen is er geen gebrek namelijk in het Midden Oosten. Het steeds opkomen en het oproepen tegen vernietiging van Israël is iets dat Iran en de Palestijnen moeten afleren. Israël is een stabiele factor en het land is er om te blijven. De ondersteuning van de ‘witte en christelijke wereld’ naar Israël is onvoorwaardelijk en dat zal zo blijven. Israel is bedoeld om een groter land te zijn, dat zijn de plannen van de radicalen in Israel. Zij kunnen dit plan uitvoeren, omdat het impliciet de goedkeuring draagt van de westerse wereld.
De vraag rijst wat er zal gebeuren nu. Israël heeft grof geweld gebruikt tegen de Palestijnen en Iran en de gewapende Palestijnse groepen hebben de bevolking niet beschermd. Ze hebben alleen de media-aandacht willen gebruiken om Israel zwart af te schilderen. Israel zelf heeft totaal geen mededogen en gevoel voor de Palestijnen. Die sympathie is er ook totaal niet bij de USA en Europese landen, maar ook niet in landen als India.
De Palestijnen moeten weten dat er voor hen niets anders staat dan of te gaan nu voor een twee-statenoplossing met een heel klein gebied als Palestina, als de USA en Israël dat toestaan. Een andere oplossing is dat Israël als goed georganiseerde Staat en een machtig land het gehele gebied overneemt en dat de Palestijnen Irsaelische staatsburgerschap krijgen, met de vrijheid om hun eigen taal te praten en hun religie te behouden. De Palestijnse autoriteit is corrupt en niet in staat een land te besturen en dat geldt ook voor Hamas en Hezbollah. Deze organisaties hebben niet veel goed gebracht voor de Palestijnen, alleen maar dood en verderf. Daarom is het aan te bevelen deze organisaties te liquideren.
Als leven in een Israelische staat de Palestijnen, die Arabieren zijn, niet zint, dan kan men kiezen voor de talrijke Arabische landen in de regio. De vraag die menigeen bezighoudt is, wat er met de kinderen zal gebeuren die zoveel trauma en ellende hebben meegemaakt. Het zijn heel veel kinderen die zijn gedood en getraumatiseerd. Velen zijn van hun familie alleen overgebleven. De rest is vermoord door Israël. Gaan deze kinderen als volwassenen een normaal leven kunnen leiden.
We hebben zo een voorbeeld van kinderen die ontheemd zijn en terug zijn gekomen om de boel over te nemen: de Taliban. De taliban hebben hun wortels in de madrassa’s van Pakistan. Sinds de invasie door de Sovjet-Unie in 1979 was Afghanistan een complex strijdtoneel van diverse partijen. Tijdens deze Afghaanse Oorlog waren veel Afghanen naar Pakistan gevlucht. De zonen van de vluchtelingen werden massaal naar de Pakistaanse madrassa’s gestuurd, waar ze behalve onderwijs in de Koran ook gratis voedsel en onderdak kregen. Tijdens de burgeroorlog die ontstond na het vertrek van de Sovjet-Unie uit Afghanistan in 1989 werden de taliban gevormd uit de Afghaanse vluchtelingen, waarbinnen de studenten van madrassa’s de belangrijkste fractie vormden en de leiding namen. De rest is geschiedenis.
Als we kijken naar de cultuur en de lokale ideologie en religie, dan is het haast niet voor te stellen dat zoiets zich herhaalt in 2035.
Het staat-het-vuren is welkom, maar het is geen garantie nog voor rust. In slechts 15 maanden zijn minstens 17.580 kinderen en 12.050 vrouwen in Gaza gedood. Meer dan 21.000 kinderen in Gaza hebben verwondingen opgelopen ten gevolge van het conflict – waarbij 5.230 kinderen (25%)2 aanzienlijke revalidatie nodig hebben met een grote kans op blijvende invaliditeit.
Sinds 7 oktober 2023 zijn meer dan 46.7073 doden gevallen in Gaza, maar het werkelijke aantal doden zou nog veel hoger liggen, omdat duizenden mensen nog steeds begraven liggen onder het puin van verwoeste huizen, ziekenhuizen en scholen. Door de omvang van de crisis in Gaza staan kinderen en hun families voor verschrikkelijke uitdagingen. De vernietiging van huizen, infrastructuur, ziekenhuizen, scholen en essentiële diensten door het Israëlische leger heeft Gaza in een onleefbare toestand achtergelaten.
Boven op de medische crisis betekenen de vernietiging van scholen en de ontheemding van burgers dat talloze kinderen gescheiden zijn van hun families, verzorgers en vrienden, en dat ze geen toegang hebben tot onderwijs of veilige ruimten om te spelen, te genezen en te leren. Even belangrijk is de behoefte aan onmiddellijke en grootschalige ondersteuning van de geestelijke gezondheid. Veel kinderen in Gaza, waaronder duizenden weeskinderen of kinderen die gescheiden zijn van hun ouders, zijn al meer dan 15 maanden geconfronteerd met of getuige van extreem geweld.
Israël heeft met de oorlog de Palestijnen gewaarschuwd. Het is nog net geen volbrachte genocide geworden, maar een volgende keer zal Israel de job afmaken. En de machtige landen in de wereld, inclusief de landen in het Midden-Oosten en Iran, zullen de zaak vanuit een afstand volgen.
