Stel je voor: Bronto Somohardjo, de minister van Binnenlandse Zaken die ooit de scepter zwaaide over de ambtelijke molen van Suriname. Hij beweert nu dat hij absoluut geen dief is. Maar zoals het gezegde gaat: “Waar rook is, is vuur.” Of in zijn geval, een dikke mist van verwarring.
Bronto, de meester van het ontslag zonder ontslag, legde zijn functie “ter beschikking”. Wat een meesterlijke zet! Het klinkt als een vrijwillige stap, maar insiders weten dat het mogelijk een slimme manier was om te ontsnappen aan een officiële ontslagbrief. Je weet immers nooit wanneer die vermeende “mogelijke corruptiezaken” bij Binnenlandse Zaken de kop opsteken. En wie wil er nu die fijne ministeriële voordelen mislopen?
En dan is er het CLAD-verhaal (Centrale Landsaccountantsdienst). Bronto beweert dat hij uit een gesprek met het CLAD heeft vernomen dat hij onschuldig is. Dat zou knap zijn, gezien het feit dat het CLAD alleen aan de minister van Financiën rapporteert. Misschien heeft Bronto geheime informatiebronnen of gewoon veel verbeeldingskracht. “Misschien heeft hij een pratende papegaai als informant?”, vragen sommige sceptici zich af.
Maar laten we eerlijk zijn, in de kleurrijke wereld van de politiek heeft Bronto een zekere flair voor het dramatische. Misschien moeten we hem gewoon zijn eigen komedieshow geven. Het publiek zou in lachen uitbarsten bij zijn verhalen over politieke escapades en mysterieuze rapporten.
In de tussentijd blijft Bronto de verdachte, terwijl we wachten op verlossing uit de mond van de minister van Financiën. Tot die tijd blijft hij verstrikt in zijn eigen absurde politieke theater, klaar om ons de volgende act van zijn voortdurende saga te presenteren. Kortom, Bronto’s politieke reis is niks minder dan een hilarisch komisch avontuur!
