Inleiding
Vóór de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 heeft de overheid van Suriname een kardinale fout gemaakt om niet naar de mening van de burgers te vragen. Het uitschrijven van een referendum is bewust achterwege gebleven. De Surinaamse overheid wist van tevoren al, dat een zeer grote meerderheid van de bevolking tegen de onafhankelijkheid was.
West Suriname
Thans is duidelijk naar voren gekomen, dat een zeer groot deel van de bevolking van Suriname tegen de verdere vernietiging van Suriname is. Met pijn in hun hart ziet de Surinaamse bevolking wat voor ravage de goudbedrijven en de gouddelvers in het binnenland van Suriname aanrichten. Er wordt gigantisch veel goud gedolven. Omgerekend gaat het om miljarden Amerikaanse dollars, die deze bedrijven en de gouddelvers op hun bankrekeningen bijschrijven. De Surinaamse overheid krijgt een zeer klein percentage in de vorm van belastingen en royalties. Dus de bedrijven en de gouddelvers worden steenrijk en de burgers van Suriname blijven arm. De bevolking van Suriname is het spuugzat. Een zeer grote meerderheid van de bevolking is tegen het mijnen van bauxiet in West Suriname. The memorie of understanding (MOU) moet vernietigd worden. De DNA moet tegen stemmen. Dat wil de bevolking van Suriname. Het land Suriname zal vernietigd worden, indien er in West Suriname gemijnd zal worden. Alle rijkdommen ( grondstoffen en het hout) worden meegenomen. Suriname zal bar weinig aan inkomsten krijgen.
Wat is er eigenlijk aan de hand met het willen aangaan met een overeenkomst met het bedrijf uit China? Het bos van Suriname verdwijnt, bauxiet verdwijnt, andere grondstoffen verdwijnen ook en Suriname blijft berooid achter. De conclusie is: China heeft de onderhandelingen heel slim in hun voordeel gevoerd.
Carbon Credits
De President van Suriname heeft de afgelopen jaren meegedaan aan de COP-vergaderingen. Bij de laatste vergadering in Bakoe is o.a. besloten, dat de rijke landen minstens 300 miljard Amerikaanse dollar per jaar aan de kwetsbare landen moeten betalen. De volgende COP vergadering zal in 2025 in Brazilië zijn. Dan zal verder gepraat worden over meer geld in het fonds. De COP-vergaderingen laten zien, dat sommige rijke landen niet (willen) bijdragen aan het fonds.
De journalist van VRT NWS “Vincent Merckx” heeft op 24 november 2024 het volgende geschreven:
Quote
Maar de allergrootste winnaars van deze COP zijn China en andere groeilanden zoals Saudi-Arabië of Zuid-Korea. Voorlopig gaat het daar opvallend weinig over.
Het Westen wilde dat ook zij klimaatgeld betalen voor de kwetsbare landen. Tot nu toe moeten ze dat niet. Nochtans zijn ze rijker geworden en stoten ze veel meer uit dan in 1992, toen de industrielanden werden aangeduid die moeten betalen. China is intussen zelfs de grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld geworden, India de derde.
Maar die landen hoeven ook na dit akkoord nog steeds niets te betalen, of toch niet verplicht. Het akkoord van Bakoe maakt een openingetje naar een vrijwillige bijdrage, maar daarop kunnen de ontwikkelingslanden dus niet gegarandeerd rekenen.
Dat hebben die ontwikkelingslanden overigens ook aan zichzelf te danken door zich mee te scharen achter het verzet van China, een belangrijke handels- en industriepartner. …………. Etc etc. In Bakoe is de kloof tussen het Zuiden en het Westen dus verder gegroeid. En dat terwijl de aarde verder blijft opwarmen. Unquote
Referendum
Het parlement van Suriname (DNA) moet mijns inziens in ieder geval van de regering eisen, dat er een referendum wordt gehouden over het mijnen in West Suriname.
Advies
Suriname kan mijns inziens veel meer gelden uit het klimaatfonds krijgen, dan uit het mijnen van bauxiet in West Suriname. Suriname heeft onvoldoende geprofiteerd van de bauxietwinning in het andere deel van Suriname. De multinational Alcoa echter heeft miljarden Amerikaanse dollars verdiend van het bauxiet en andere grondstoffen van Suriname. Suriname moet niet nog een keer een grote fout begaan met de bauxietwinning.
De rijke landen houden de arme landen arm. Hierover heb ik vaak op de bijeenkomsten van FinanceSuriname gesproken. IDB en de Wereldbank werken samen met IMF. Waarom verstrekt de IDB geen 500 miljoen Amerikaanse dollar als lening aan Suriname om de schuld van China af te lossen? Persoonlijk vind ik, dat Suriname dat nu moet vragen. Suriname zal vanaf 2028 veel geld binnen krijgen. Niet alleen uit olie opbrengsten, maar uit de gaswinning en de andere sectoren (landbouw en veeteelt, toerisme). Het speelveld in de wereld zal anders zijn. Suriname wordt ook een rijk land. De bevolking van Suriname zal toenemen. Nu al willen meer mensen uit Europa in Suriname komen wonen. De regering van Suriname moet hierop inspelen. Suriname heeft iedereen hard nodig.
Samenvattend: IMF, IDB en Wereldbank worden hierbij opgeroepen om Suriname te helpen met een zachte lening voor de aflossing van de lening, die Suriname aan China verschuldigd is.
Dennis Lapar
Directeur van Stichting FinanceSuriname
