Met het heengaan van Desi Bouterse blijven zowel minder fraaie als goede herinneringen aan zijn politieke invloed achter in Suriname. Zijn rol als leider van de Nationale Democratische Partij (NDP) legde volgens politicoloog Ricardo de basis voor een verschuiving naar multietnisch denken in de Surinaamse politiek.
Hoewel Bouterse aanvankelijk de eerste verkiezing van de NDP verloor, hield hij vast aan het streven naar een partij die etnische lijnen overstijgt. Dit idee dwong andere politieke partijen om te heroverwegen hoe ze zich positioneerden in het diverse maatschappelijke landschap van Suriname. Echter, niet elke partij heeft het succesvol kunnen omarmen.
De NPS blijft geassocieerd met een dominant Creoolse achterban, terwijl Pertjajah Luhur vooral Javaanse steun geniet. ABOP en BEP worden nog steeds gezien als partijen vertegenwoordigd door en voor de Marrongemeenschap. Het was pas in 2020 dat de VHP erin slaagde haar Hindostaanse stigma te doorbreken en een bredere aanhang te verkrijgen.
Ricardo wijst erop dat het nog moet blijken of de VHP dit momentum kan vasthouden of dat hun multietnische succes slechts tijdelijk was en ze terugvallen naar hun basisgroep, de Hindostanen.
Momenteel lijkt de trend dat alleen grote partijen geneigd zijn terug te vallen op etnische strategieën, wat de NDP — die al een multietnische basis heeft gelegd — de kans geeft om te groeien. Een groeiende meerderheid van de bevolking toont weinig belangstelling om naar een puur etnische politieke structuur terug te keren.
“Desi Bouterse’s invloed ligt niet alleen in zijn politieke macht, maar in de paradigmaverschuiving die hij inspireerde”, legt Ricardo uit. “In een samenleving die vooruit wil, lijkt de NDP de enige partij die werkelijk naar multietnisch denken streeft, en dat kan in de toekomst cruciaal blijken,” stelt hij.
De multietnische koers van de NDP zou weleens de sleutel kunnen zijn tot politieke stabiliteit en vooruitgang in de toekomst van Suriname, aldus de analyse van Ricardo.
