Ik hoop en wens

Aan het begin van elk nieuw jaar spreken de mensen hun wensen uit, wat ze anders zouden willen. Ik denk dat de meeste mensen dit keer zullen wensen dat er meer vrede in de wereld komt. Een blik in de wereld laat zien dat hebzucht, egoïsme en zucht naar macht onze leefwereld kapot maken. Het ene land wil het andere inpikken goedschiks of kwaadschiks en wie de meeste wapens heeft zal winnen. Men wil aan de macht komen want macht betekent jezelf toe eigenen wat je wilt, je straf ontlopen, kortom eigenbelang nastreven.

Men bedenkt allerlei trucs om de macht in handen te krijgen. Er is geen sprake meer van normen en waarden. Er is geen zelfreflectie. Er wordt niet gedacht, ‘wie ben ik, heb ik de juiste tools en papieren voor die job, ben ik het als mens waardig om mijn land te leiden?  Er wordt niet gedacht van: “Ik ben een crimineel dus mijn land vertegenwoordigen met een strafblad zou onethisch en onverantwoord zijn. Er wordt slechts gedacht: ”Ik wil kost wat kost de macht om mezelf te bevoordelen. Dit is op zich al weerzinwekkend maar dat er mensen zijn die dit accepteren en ondersteunen getuigt nog meer van verval van normen en waarden. De vorige keer was het Somo die de ABOP nodig had om binnen te komen en nu is het de ABOP die een Javaanse groep nodig heeft om binnen te komen. Men gebruikt elkaar genadeloos en gewetenloos. De samenwerking is beslist niet in lands belang. Elk heeft zijn eigen egoïstische reden voor die samenwerking. En zo denkt en handelt een ieder in eigen belang. En toch zijn het niet deze egoïstische leiders die met hun gedag het land zullen vernietigen, het zijn de mensen die dit gedrag zien en niets doen en zelfs ondersteunen, die dit mooie land zullen vernielen.

Zelf hoop en wens ik een heleboel. Voor de wereld hoop ik  op rust, integriteit, veiligheid en zekerheid en dat krijgen we alleen als we geestelijk gezonde leiders kiezen. Hoewel we zo vaak hebben gezien dat sommige leiders zich niet laten kiezen. Ze hanteren de smerigste trucs om zich zonder de stem van het volk de macht toe te eigenen. Voor Suriname heb ik ook een hele waslijst aan wensen: Ik hoop dat de gevaarlijke wapens eindelijk van de straat worden gehaald want dat zaait alleen maar angst en onzekerheid. Verder hoop ik dat we eindelijk weer een integer politiekorps zullen krijgen om de burger weer dat veilige gevoel te geven. Ik hoop op betrouwbare bestuurders die hetgeen ze beloven waar maken. Ik hoop op een betere medische zorg voor de burgers. Ik hoop op redelijke huurprijzen in srd en niet de woekerprijzen in valuta die de pan uit rijzen. Ik hoop dat de mensen zullen proberen om hun land schoon te houden en geen afval op straat en in kreken zullen dumpen. 

Echter mijn allergrootste wens is dat het afgelopen moet zijn met de apartheid. Overal in de wereld waar er apartheid heerst, is het land kapot gemaakt, is het volk vermoord of op de vlucht geslagen. Kortom apartheid heeft overal alleen ellende gebracht en geen ontwikkeling. Mensen die zich vastklampen aan apartheid, zijn kortzichtig en egoïstisch. Ze zien niet het grote plaatje voor het hele land. Ze zien slechts hun eigen, kleine, bekrompen wereldje.          

Het volk van Suriname moet eindelijk gaan beseffen dat we allemaal door het lot zijn gebracht naar Suriname.. Ondanks het verschil in ras, kleur, cultuur zijn we een eenheid, een volk dat samen moet bouwen aan de ontwikkeling van dit mooie land. We zijn allen Surinamers

                       In vrijheid onder een vlag

Verschillende  volkeren kwamen….

Gekneveld, geboeid of op contract

met hun geestelijke bagage

cultuur en eigen taal.

Ze kregen in ’t nieuwe land

identiteit en onderdak.

In deze Babylonische spraakverwarring

leerden ze elkaar accepteren

met plussen en minnen.

Konden ze elkaar tenslotte verstaan

in één Surinaamse taal.

                     Nu woont verleden en heden 

                     In vrijheid onder één Surinaamse vlag.

De buitenstaander ziet…. 

een mozaïek  aan identiteiten

Verschillende culturen en rassen

die harmonisch in een land verblijven.

Geen uniformiteit                                                                       maar eenheid in verscheidenheid                                                                                        

Een kleurrijk en vrij volk 

                     Dat in één land, onder één vlag

samen bouwt aan één front.

                     Zie daar….. het volk van Suriname

       “So meni wiwiri

                     Someni skin

                                  Someni tongo

                                               Wan pipel

                                               Wan Sranan”  

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!