Inleiding
Nu heeft “De Commissie Ontwikkeling West-Suriname Bakhuis Bauxiet” in een publicatie op 26 december ons vergast met hun zienswijze. Niet voor niets is er het spreekwoord “spreken is zilver zwijgen is goud”, ergo als je niets zinnigs te vertellen heb hou dan liever je mond.
Ik wil ingaan op een aantal ontwikkelings technische onzinnigheden in hun commentaar.
Onder de noemer “Export van hoogwaardige bauxiet” ontkent men dat alleen hoogwaardige bauxiet geëxporteerd gaat worden. Later in dezelfde alinea zegt men “Investeringsbanken vereisen een rendement van ongeveer 16 procent, wat met uitsluitend relatief hoogwaardige bauxiet (minder dan 22 procent van het totaal) niet haalbaar is.” Wat een onzin is dat. Als je met hoogwaardige bauxiet het rendement niet kan halen dan gaat men het nooit kunnen halen. Ter info het volgende. In 1982 werd door Suralco een gedetailleerde feasibility studie uitgevoerd. Suriname zou aan directe inkomsten hebben ca 20 miljoen USD per jaar terwijl bij een multiplier van 2 de bijdrage aan de economie 40 miljoen USD zou bedragen. De opstellers van de feasibility studie rekenen echter met een multiplier van 5 wat een bijdrage aan de economie zou geven van 100 miljoen USD. De ROCE ( return on capital employed, het rendement op het geïnvesteerd vermogen) bedroeg slechts 6.5% bij een raffinage van 6200 ton per dag. Zie in onderstaande tabel de resource schatting. Bron: “The Next Generation Mines Concept study 2006”.
De royalty die Chinalco ons gaat betalen is laag. Het is een percentage van de omzet echter bauxietprijzen gaan niet drastisch omhoog, dus de royalty’s zullen heel laag blijven. Aluminium is niet zo schaars als goud of platina, het is het derde meest voorkomende element in de aardkorst. Als de royalty als percentage van de omzet laag is dan zal de beloofde dividend ook laag zijn. In herinnering dat we 2 miljoen aandelen B in IAmGold gehad hebben en die zijn gewoon verdampt, Wet van 27 december 2002.
Voor wat betreft de ecologische waarde zie mijn eerste artikel getiteld “Een kritische analyse van het West Suriname bauxiet project deel 1”. En dat is veel meer dan alle inkomsten die Suriname gaat krijgen bij de bauxiet uitverkoopdeal met Chinalco.
Voor wat betreft de vermarkting van ons bos op de internationale carbon credit markt heb ik reeds in 2003 voorstellen daartoe aan de regering ingediend. En het is waar dat de huidige vernietiging van het bos zoals gesteld door “De Commissie Ontwikkeling West-Suriname Bakhuis Bauxiet” voor rekening komt van de politiek die sinds 2003 gefaald heeft om het juiste te doen.
Deze commissie stelt in hun artikel “De realiteit onder ogen zien is een keuze. ‘Verder kijken dan je neus lang is’ is een keuze. Kiezen tussen het algemeen belang en enge belangen is een keuze. Integriteit is een keuze. En zo is ontwikkeling ook een keuze”. Ik zou de commissieleden adviseren om mijn boek als het uitkomt getiteld “van crisis naar crisis” te kopen en te lezen. Buitenlandse investeringen zeker niet in de mijnbouw hebben nergens op deze aarde een land opgebouwd, nooit niet. Wat de commissie voorstelt is een recept voor anti ontwikkeling. Immers ontwikkeling komt neer op activiteiten die waarde toevoegen aan grondstoffen, industrialisatie dus, en die een groot multiplier effect hebben. Export van grondstoffen draagt niet bij tot ontwikkeling. Laat de grondstoffen in de bodem zitten totdat er een regering komt met verstand.
Richard B Kalloe
