“Als familie van Desiré Delano Bouterse zijn we in diepe rouw, samen met vele vrienden en naasten. Surinaamse tradities onderwijzen het respecteren van de overledene; een principe dat ons diep raakt. Terwijl wij ons verlies verwerken, hebben wij aan de noodzakelijke onderzoeken deelgenomen. Toch vond de publieke ontleding van de doodsoorzaak in medische termen, door officiële kanalen, plaats zonder onze voorkennis. Het Openbaar Ministerie lijkt te vergeten,\, dat ook zij uit mensen bestaat. En terwijl dit verlies ons allen ooit treft, voelen wij ons vernederd door de media-aandacht.
Hoewel formele staatsbegrafenissen voor voormalige leiders elders gebruikelijk zijn, hebben wij dat hier niet gevraagd. Respect voor Desi overstijgt staatsvertier; het volk zal zijn eer betuigen. Terwijl de overheid een respectvolle uitvaart beloofde, ervoeren we enkel tegenstrijdige signalen. Hertelling van zijn beste momenten en nalatenschap zou Desi’s nagedachtenis eer aandoen, iets dat we hopen te bereiken binnen onze communiteit.
Terwijl we afscheid nemen en ons voorbereiden op de laatste groet aan onze geliefde Desi, blijven we geloven dat zijn ziel onsterfelijk is, zoals hij leefde – als een volkspresident die boven officiële eer verkiest recht vanuit het hart van zijn volk vertrek te groeten.”
