Leerkrachten als DNA-leden: Waarom heerst er dan nog wanorde?

Ricardo, politicoloog en commentator, geeft zijn kijk op de recente verstoringen binnen de Surinaamse Nationale Assemblee (DNA), met name door enkele leden van de Nationale Democratische Partij (NDP). 

De spanningen bereikten opnieuw een hoogtepunt toen NDP-lid Ann Sadi zich buiten haar spreektijd luidruchtig uitliet, wat de voortgang van de vergadering flink belemmerde.

Volgens Ricardo zijn dergelijke uitbarstingen niet louter incidenten, maar soms bewuste politieke technieken. “Het is opmerkelijk hoe sommige DNA-leden, vooral van de NDP, zich niet lijken te kunnen beheersen tijdens vergaderingen”, merkt hij op. “Hun gedrag ondermijnt niet alleen de orde in de zaal, maar vormt ook een goedkope manier om de aandacht te trekken en wellicht het nieuws te halen.”

Ricardo legt uit dat zulke tactieken soms strategisch worden ingezet om politieke statements te maken of debatbijdragen onder de aandacht te brengen, los van hun inhoudelijke merites. “Hoewel deze strategie soms succes boekt in media-aandacht, stelt het vragen over de ernst en integriteit van politieke debatten.”

Wat deze situatie nog opmerkelijker maakt, is dat zowel Ann Sadi als Harriet Ramdien, de waarnemend DNA-voorzitter die probeerde de orde te herstellen, beiden een achtergrond als leerkracht delen. 

“Het is bijna ironisch dat twee professionals, die in de klas orde moeten handhaven, hier botsten over hetzelfde”, lacht Ricardo. “Het roept de vraag op: hoe rommelig zouden hun schoolklassen zijn als dezelfde dynamiek zich daar zou afspelen?”

Ricardo roept op tot een speerpunt voor hernieuwde focus op professionaliteit en respect binnen politieke arena’s. “De wetgevende macht zou een baken van respect en constructieve dialoog moeten zijn,” betoogt hij. “

Als politieke partijen echt willen bijdragen aan de ontwikkeling van Suriname, moeten ze eerst starten met het respecteren van de instituties waarin ze dienen.”

error: Kopiëren mag niet!