De aanhoudende droogte in de diverse gebieden in het binnenland van Suriname zorgt voor groeiende bezorgdheid onder zowel de getroffen gemeenschappen als burgers in de stedelijke gebieden. De gevolgen van de droogte zijn immens: watervoorraden raken uitgeput, landbouw mislukt en de toegang tot voedsel wordt steeds beperkter. Burgers uit heel Suriname laten hun medeleven blijken, maar wijzen ook op de noodzaak van structurele oplossingen.
“Nu afhankelijk van hulp van buitenaf”
Inheemse dorpen in het binnenland zijn sterk afhankelijk van rivieren en regenwater. Door de droogte is het waterpeil in veel rivieren drastisch gedaald, wat niet alleen de beschikbaarheid van drinkwater beperkt, maar ook het dagelijkse leven bemoeilijkt. “Het water dat we hebben, is niet meer schoon genoeg om te drinken of om eten mee te bereiden”, vertelt D. Apai, een binnenlandbewoner aan de redactie van Dagblad Suriname. “We zijn nu afhankelijk van hulp van buitenaf.”
De droogte heeft ook de landbouw in de dorpen zwaar getroffen. Traditionele gewassen zoals cassave en bananen zijn moeilijk te verbouwen door het gebrek aan water. Hierdoor dreigt voedselonzekerheid in veel gemeenschappen.
In Paramaribo en andere stedelijke gebieden roepen de noden van de dorpen veel reacties op. Acties om hulpgoederen te verzamelen – zoals drinkwater, voedsel en medicijnen – worden breed gedragen. Toch klinkt er ook kritiek. Veel burgers stellen vragen over het gebrek aan preventieve maatregelen van de overheid.
Experts benadrukken dat de huidige droogte niet alleen een weersverschijnsel is, maar ook een gevolg van klimaatverandering. De combinatie van ontbossing, veranderende regenpatronen en onvoldoende waterbeheer maakt het binnenland extra kwetsbaar.
Hoewel burgers solidair zijn, is er een groeiend besef dat ad-hoc hulpacties niet genoeg zijn om de structurele problemen aan te pakken. Er zijn oproepen om een nationale strategie te ontwikkelen die niet alleen gericht is op noodhulp, maar ook op preventie.
