Het verhaal gaat dat je blind kan worden door op je stuitje te vallen, een bewering die velen terughoudend maakt om een grap met een stoel uit te halen. Maar is dit meer dan een fabel?
Laten we kennismaken met één van de talloze mensen die ooit in dit “gevaar” hebben geloofd: Lisa, een 30-jarige docente in Amsterdam. Op een zondagochtend, terwijl ze gezellig met haar familie aan het ontbijt zat, besloot haar jongere broer haar te verrassen door haar stoel onverwacht weg te trekken. Het was als een scène uit een slapstick film, maar Lisa herinnerde zich meteen de waarschuwingen die ze ooit had gehoord.
Die middag, terwijl ze op de bank zat met ijs op haar pijnlijke stuitje, maakte Lisa zich zorgen. “Wat als ik blind word?”, vroeg ze zichzelf angstig.
Na wat googelen ontdekte ze dat de theorie waarmee ze was opgegroeid toch wat gaten vertoonde. De wervelkolom is flexibel genoeg om schokken te absorberen, en er zijn geen directe zenuwbanen die een klap van het stuitje naar de visuele cortex in de hersenen kunnen doorgeven. Het risico van blindheid door zo’n val is dus nagenoeg nihil.
Gesterkt door deze kenmerkende ontdekkingen en gerustgesteld dat haar zicht veilig was, kon ze de humor inzien van het voorval. Terwijl haar broer zich nog steeds verontschuldigde, werd het een vaak gedeeld verhaal binnen de familie.
Bovendien leerde Lisa een belangrijke les: dat je soms aan tradities en hardnekkige mythes moet twijfelen en dat wat je als kind hebt geleerd niet altijd gebaseerd is op feiten. Dus, hoewel het uitermate belangrijk is om voorzichtig te zijn en elkaar geen pijn te doen, zal Lisa de volgende keer met een gerust hart op haar stoel gaan zitten.
