Sylvester, een vooraanstaand econoom, uit scherpe kritiek op de huidige koers van de Surinaamse regering. Volgens hem heeft de regering, door een rechtsgeoriënteerde aanpak, de economie in een vrije val gebracht. De keuze om de munt aan de wetten van vraag en aanbod over te laten en indirecte dollarizering toe te staan, heeft de prijzen van goederen en
diensten fors doen stijgen. Hierdoor raakt vooral de zwakkere bevolking getroffen.
Sylvester stelt dat de kleine Surinaamse economie niet is toegerust voor een systeem dat zwaar leunt op dollartransacties, wat leidt tot een groeiende kloof tussen de rijken en de rest.
De eens vitale middenklasse, die traditioneel als de ruggengraat van de samenleving fungeerde, is vrijwel verdwenen. Dit schept een situatie waarin een klein percentage van de bevolking weet te overleven, maar het merendeel in toenemende mate te maken heeft met financiële onzekerheid.
Bovendien wijst Sylvester op het gebrek aan bescherming voor producten in Surinaamse valuta, die het moeilijk hebben om te concurreren tegen de importdruk in dollars. Deze scheefgroei is het gevolg van een regering die, volgens hem, zonder duidelijke ideologische visie regeert.
“De samenleving is gebouwd op drijfzand”, concludeert hij somber, en roept op tot een herbezinning op economische strategieën die recht doen aan alle lagen van de bevolking.
