Ir. Dharm Mungra, voorzitter van De Nieuwe Leeuw, biedt een kritische blik op de recente voedselhulp die Suriname uit India ontving. Hoewel hij de bijdrage van India waardeert, ziet hij deze hulp als een symptoom van diepere, alarmerende problemen.
Suriname, een land dat graag bekend zou moeten zijn als de voedselvoorziener van de regio, is nu onthutsend afhankelijk van internationale hulpbronnen om de groeiende voedselonzekerheid onder zijn bevolking het hoofd te bieden.
Mungra vergelijkt de huidige situatie van Suriname met landen zoals Haïti, Ethiopië en Somalië, die bekendstaan om hun strijd tegen voedseltekorten. Dit roept de vraag op waarom een land, gezegend met overvloedige zoetwatervoorraden, vruchtbare gronden en rijke viswateren, niet in staat is om zelfvoorzienend te zijn.
Volgens Mungra ligt de oorzaak in het structurele falen van opeenvolgende regeringen om te investeren in de opbouw van de nationale productiecapaciteit. Dit onvermogen heeft Suriname in een beschamende positie geplaatst waarin het afhankelijk is van wat hij als “bedeltochten” van zijn autoriteiten omschrijft.
Mungra roept op tot een dringende herziening van het beleid om optimaal gebruik te maken van de natuurlijke rijkdommen van Suriname en het volk te verzekeren van voedselzekerheid en zelfvoorziening.
