De Nederlandse politieke arena lijkt de greep op realiteit te verliezen onder druk van de antisemitisme-hoax die wordt gepromoot door de Israëlische lobby. Premier Schoof lijkt gewillig een pion in het spel van Netanyahu en zijn Nederlandse volgelingen. Echter, is er enig vergelijkbaar contact met de Palestijnse gemeenschap? Het antwoord is teleurstellend negatief.
Premier Schoof’s beslissing om de VN-Klimaattop COP29 in Azerbeidzjan te missen vanwege de nasleep van het geweld in Amsterdam versterkt het beeld van een politieke leider die reageert op de Israëlische situatie zonder voldoende reflectie.
Dit geweld, uitgelokt door Maccabi Tel Aviv hooligans, dient als een herinnering aan de complexe gemeenschap van Amsterdam, waar 10% van de bevolking een Arabische achtergrond heeft. Het was naïef te denken dat slogans als “dood aan de Arabieren” en het verscheuren van Palestijnse vlaggen geen gevolgen zouden hebben.
De vraag waarom Nederland stilzwijgend de ernstige misdrijven van de staat Israël tegen de Palestijnen goedkeurt, blijft onbeantwoord. Dit stilzwijgen interpreteren velen als een impliciete goedkeuring van geweld, wat het democratische ideaal van gelijke rechten en menselijke waardigheid in gevaar brengt.
De Nederlandse politiek moet erkennen dat deze zwijgzame houding moreel onhoudbaar is en actie vereist.
