Grondzaken in Suriname: een familie in de knel

Clair S. benaderde de redactie van Dagblad Suriname met een bitter relaas over de verwarrende en frustrerende ervaringen met betrekking tot de grondzaken van haar familie.

Sinds mei 2024 hebben zij betaald voor de benodigde kosten om hun grond in orde te maken, maar tot op heden heeft men nog geen concrete stappen ondernomen.

“Laat mij vanaf het begin beginnen”, begint Clair haar verhaal. “Wij zijn niet de eerste en zeker niet de laatste die met grondproblemen te maken hebben. Dit probleem heeft zich jarenlang opgebouwd, zonder dat er enige instantie neutraal optreedt en de wet naleeft.” 

De familie had hoopvol gekeken naar beloften van de instanties: binnen drie maanden zou alles geregeld zijn, omdat er al een perceelkaart beschikbaar was voor het betreffende stuk grond. Maar de maanden gingen voorbij en in september, na opnieuw contact te hebben opgenomen, bleek er opnieuw verwarring te zijn. “De medewerkster vertelde dat de stukken bij Domein en daarna bij GLIS lagen. We zouden gebeld worden zodra de documenten terugkwamen, maar dat gebeurde nooit”, aldus Clair met een mix van frustratie en teleurstelling in haar stem.

Tot haar verbazing ontdekte Clair online dat hun aanvraagnummer al aan iemand anders was toegewezen. “We hebben via telefoon en WhatsApp contact proberen te leggen, maar je raadt het al: geen reactie.”

De situatie noodzaakte Clair om persoonlijk naar het kantoor te gaan. “Vandaag ben ik op verzoek van de familie gegaan en heb ik mijn toon verhoogd. Helaas kon de heer die daar was mij geen goed antwoord geven en vroeg mij om volgende week maandag terug te komen. Geen van de dames die ik eerder sprak was er – heel vreemd.”

Clair benadrukt dat grondzaken in Suriname ernstige problematiek veroorzaken, vaak verlamd door bureaucratische beslommeringen en het eigenbelang van beleidsmakers. “Ik heb al mijn stukken als bewijs geprint en ben ontzettend benieuwd hoe dit zich verder zal ontwikkelen. Dit kan zo niet doorgaan. Mensen verdienen duidelijkheid en respect in hun zaken.”

Met de publicatie van haar verhaal hoopt Clair niet alleen op een oplossing voor haar eigen situatie, maar ook op meer bewustzijn rondom de problemen die zoveel Surinamers met grondzaken ondervinden.

CS

error: Kopiëren mag niet!