In veel landen wereldwijd, inclusief Suriname, wordt drugsgebruik streng aangepakt, terwijl alcoholconsumptie algemeen geaccepteerd blijft.
Dit roept vragen op over de dubbele standaarden in het beleid en de perceptie van middelengebruik. Terwijl drugs een stigma met zich meedragen, wordt alcohol vaak gezien als een normaal onderdeel van het sociale leven, ondanks de aanzienlijke schade die het kan veroorzaken.
Alcoholgebruik beïnvloedt miljoenen mensen en wordt geassocieerd met ernstige gezondheidsproblemen zoals levercirrose, hart- en vaatziekten en verschillende soorten kanker. Daarnaast speelt alcohol een grote rol in verkeersongelukken, geweld en huiselijk geweld.
De maatschappelijke kosten van alcoholmisbruik zijn aanzienlijk en hebben een enorme impact op het gezondheidszorgsysteem en de economie.
Daarentegen zijn de schadelijke effecten van drugs, hoewel ernstig, vaak verschillend van aard. Illegale drugs kunnen leiden tot verslaving, overdosis en schadelijke gezondheidsproblemen, maar de impact varieert sterk afhankelijk van het type drugs en het gebruikspatroon.
Bovendien is de criminele context rondom drugs vaak het gevolg van de illegaliteit, die de risico’s voor gebruikers vergroot.
De vraag rijst waarom alcohol, dat wetenschappelijk gezien aanzienlijke schade veroorzaakt, vrij verhandeld en geconsumeerd mag worden, terwijl andere middelen verboden zijn. Een eerlijkere benadering zou zijn om zowel de risico’s van alcohol als van drugs onder de loep te nemen en beleidsmaatregelen te ontwikkelen die gebaseerd zijn op wetenschappelijk bewijs.
Educatie en bewustwording zijn essentieel om de schade van alle middelengebruik te verminderen. Het is tijd dat de samenleving erkent dat de risico’s van alcohol niet onderdoen voor die van drugs, en dat effectieve strategieën ontwikkeld worden om de impact van middelengebruik in zijn geheel te bestrijden.
