Hoewel het koelen van voedsel eeuwenlang gebruikelijk was, is diepvriesvoedsel een relatief recente uitvinding. In de jaren 1920 ontwikkelde de Amerikaanse bioloog Clarence Birdseye moderne diepvriesmethoden, geïnspireerd door de Inuit (eskimo’s) in Noord-Canada.
Birdseye ontdekte dat snelle bevriezing bij extreem lage temperaturen (-43°C) de vorming van grote ijskristallen voorkwam, waardoor de kwaliteit van vis en vlees behouden bleef.
Zijn innovatie leidde tot de popularisering van diepvriesproducten tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen conserven schaars waren en diepvriesmaaltijden praktisch werden voor werkende Amerikanen.
