Met minder dan een jaar te gaan voor de verkiezingen, lijkt de Nationale Partij Suriname (NPS) haar oude glorie nog steeds niet te kunnen herwinnen. De partij beroept zich vaak op het succes van Venetiaans periode, maar volgens politicoloog Ricardo is dit een strategie die gedoemd is te mislukken. “Men kan en moet zich niet beroepen op vergane glorie”. stelt Ricardo.
Een van de grootste uitdagingen voor de NPS is de vergrijzing binnen de partij. De oude garde domineert nog steeds en de “fighting spirit” die nodig is om dynamische en innovatieve politiek te bedrijven, ontbreekt. Dit geldt des te meer voor de jongeren binnen de partij, die niet opvallen door hun eigen waardes en kunde. Het gebrek aan opvallende nieuwe leiders maakt het moeilijk voor de partij om relevant te blijven bij de jongere kiezers.
Hoewel de NPS haar ambities heeft aangekondigd om de grootste partij te worden, lijkt dit onder de huidige omstandigheden een verre toekomst. De partij heeft een lange weg te gaan en zal moeten afstappen van het terugblikken naar succesvol verleden. Ze moet inzetten op verjonging, vernieuwing en het aantrekken en ontwikkelen van nieuw talent. Dit vergt een fundamentele herstructurering en het creëren van een aantrekkelijke visie voor de toekomst.
Zonder deze veranderingen zal de NPS moeilijk de bezieling en energie kunnen genereren die nodig is om een significante impact tijdens de verkiezingen te maken.
De tijd van terugblikken moet plaatsmaken voor vooruitkijken om op een duurzame manier de support te herwinnen en vernieuwde kracht te vormen in het politieke landschap van Suriname.
